Eg er så stolt…

…Av boka eg har laga i lag med elevane på skrivekurset. Ho vart så fin med fargeillustrasjonar frå elevane på kunstfag. Det kjendest bra å ha eit resultat i handa. Bare synd at det er ein og annan skrivefeil sjølv om eg synest eg har vore sååå nøye med å lesa korretur… Men det får me leva med.

På torsdag skal me ha forestilling der dei les høgt frå eigne tekstar med musikk innimellom. Eg ser fram til det med litt skrekkblanda fryd, for me har ikkje fått øvd så mykje som eg helst ville.

Livet bare skjer og skjer i eit forrykande tempo og eg heng med så godt eg kan. Tre teateroppsetningar slost om plass i hovudet mitt på sida av jobb og skrivekurs. Så heldig eg er som får brukt kreativiteten min heilt til smertegrensa… Og så forferdeleg vanskeleg å setja grensene ein fornuftig plass.

Eg må læra meg eit knep eller to, trur eg. Ein gong lærer eg vel?

Heidi