Samtale med meg sjølv…

-Du veit kva for ein dag det er i dag?

-Ja, visst, veit eg det.

-Du veit kva du alltid gjer i mai?

-Ja, det veit eg, men alt treng ikkje vera likt alltid?

-Nei, men det er jo synd å bryta tradisjonen, dokumentasjonsprosjektet ditt, veit du…

-Meiner du at eg skal bestemma meg for å skriva blogg kvar einaste dag, slik eg har gjort dei siste seks åra eller noko slikt?

-Ja, det ville jo vera synd å gje slepp på det prosjektet, nå når du er så godt i gang…

-Ja, men eg har så mykje eg skulle ha skrive før eg startar på ein maiblogg… Eg har ikkje ein gong jobba vidare med tekstane frå Kjøbenhavn…

-Nei, så start der då.

-Men eg veit ikkje om eg klarer å fylgja opp å skriva ein tekst kvar einaste dag i heile mai månad?

-Du kan jo starta med i dag…

-Då ville eg hatt eit bilete, og eg klarer ikkje å lasta opp av ein eller annan grunn…

– Ta det koffertbiletet frå ryddinga i Fagertunveien, det passar godt på dette året…

– Ok så gjer eg vel det då…

Og så startar eg på ein maiblogg frå landet der våren er sein i år.  Så sein som eg aldri kan hugsa at våren har vore før, men nå blir det nok snart fart på det. Såg eg ikkje noko som kunne likna på ei spirande påskelilje i bedet i går? Og visst er mai ein månad der det meste skjer. Status i dag er ein onkel som er utskriven frå sjukehuset og er tilbake på sjukehuset, og ei nittiseks år gammal farmor som ligg på sjukehus med hjerteinfarkt og infeksjonar. Måtte alle gode ting skje.

Eg skriv tekstar til boka frå skrivekurset og jobbar med nær foreståande dramaforestillingar. Eg har hatt ei fantastisk helg i Kjøbenhavn og ei minst like fin helg på Hamar, så kor begynner eg. Akkurat her, kanskje, med dette og litt til… Kanskje det blir ein Kjøbenhavntekst og før eg gir meg…

Eg har lagt auga mine på ei bok om ulike meditasjonsformer innan kristen meditasjon og starta på å strikka ein babyjakke i babyalpakka og silke. Eg trur me tar det derifrå.

Heidi