Snart over for denne gongen.

Regnet som kom i store mengdar midt på dagen i går gjekk over. Store marked vart avvikla delvis under tak, og det fungerte kjempefint. Der kunne alle selgja varer og tenester til inntekt for Kirkens nødhelp sitt arbeid for menneskerettane i eit gruvesamfunn i Afrika.

Mange hadde med seg ting dei ville selgja til inntekt for prosjektet. Andre selde nysteikte lappar og vafler eller baud på skuldermassasje, neglelakk, hårfletting eller hurtigtatovering. Barn selde teikningar, småting dei hadde laga sjølve eller selde leiker og bøker dei hadde vakse i frå. Andre skaffa seg sponsorar og sprang runde etter runde rundt Dyrskuplassen. Det gjekk og an å kasta ringer, snurra lykkehjul, klappa hund, eller få seg ein køyretur i ei handtrille.

Då eg hadde seld ut bøkene eg hadde med, brukte eg pengane eg sjølv hadde tenkt å bruka på mellom anna song og diktframføring. Ein mann ved namn Kåre bad meg setja meg på ein benk medan han song for meg og såg meg smilande inn i auga. Han hadde menyliste det ein kunne velgja kva ein ville høyra. Valet fall på Vamp sin «Den finaste jentå». «Så takk ska du ha kjære Gud, eller kim du nå va, du som skapte dei finaste ting…» Etterpå kosta eg på meg litt diktopplesing og: » Det er den draumen me ber på…» av Olav H Hauge. Kåre kunne alle songane og dikta på listene utanåt og framførde med sjarm og stil. For 100 kroner til Kirkens nødhjelp fekk eg ei fin oppleving.

Etterpå vart det laga festmat i tuna. Eg veit ingen annan plass der ein bakar foccaciabrød på grill og vedkubbar og har varm smuldrepai med bær laga sane plass til dessert. Folk var oppfordra til å pynta seg med kostyme eller på anna vis før festen, og så gjekk barn og vaksne med tunflagg og rytmeinstrument i prosejon til dans og underhalding på festplassen. Det er fint å vera barn på korsveifestival. Eg såg mange strålande barneauge over å få gjera så mykje fint og sprøtt saman med ein stor flokk vaksne.

Sidan så mykje skjer heile tida er det heilt legitimt å ikkje vera med på alt. Torun og eg sneik oss unna festen for å jpbba meir med noko eg er svært takknemleg for at ho har sagt seg villig til, konsulenthjelp med diktsamlinga mi.

Etterkvart kopla me oss på igjen og fekk med taizekveldsbøna, kakao og lappar på nattkafeen og allsang med skråblikk, glede og alvor frå Asle Finnseth og kompisar. Det vart seint før det vart natt i leiren.

Nå har det vore ryddedugnad. Til slutt fekk me beskjed om at den einaste dugnadsoppgåva som gjenstod var å kjøpa is for å tømma isboksen. Det har me gjort, og jammen vart det litt tid til blogging og. Det er avslutningsgudsteneste om ti minutt, så me får gi oss her. God sundag til alle.

Heidi