Luke 7 desember-23

I dag då eg kom heim låg det ein litt tjukk konvolutt og venta. Eg forstod ikkje kva det var, og det tok litt tid før eg opna han.

Då innhaldet gjekk opp for meg, vart eg glad. Som eit tillegg til salmeboka blir det gitt ut hefter med nye salmar som er gjevne ut etter at den nyaste salmeboka kom. I dette heftet har eg fått med ein salme eg har skrive som Hilde Svela har laga melodi til. Dette er ein av dei nokså ukjende salmane mine som eg sjølv er veldig glad i.

Siste verset harmonerer jo forbløffande godt med boka eg les for klassen min akkurat nå : «I et speil og i en gåte». Dette har eg alltid synest er eit spennande bilete på det å forstå livet.

I dag klarte me å få organisert at eg fekk bruka fleire skuletimar til å øva med dei som skal opptre på skulegudstenesta før jul. Eg er alltid lukkeleg når det går an å få til gode øvingar slik at barna blir trygge nok til å gjera sitt beste.

Skuledagen i dag vart ein dag etter mitt hjarte. Først hadde me ein dobbeltime med song, høgtlesing, teikning, felles grubling på ei matematisk utfordring og ein leik dagens elev hadde ønska seg i den fint pynta konvolutten i den heimelaga adventkalendaren vår (fire mann i sofaen).

Så var resten av dagen musikkdag der elevane i grupper jobba med å laga dansar, rappar, små musikkstykke, beatboxing eller heimelaga julesongar. Dei kunne jobba med ein vanleg arbeidsplan når dei var ferdige med oppgåva. Parallelt med dette vart det altså øvd til julegudstenesten.

I morgon skal elevane ut og gå på skeiser før den nyfrosne skeiseisen forsvinn, men fredag er min «heimedag», så det blir utan meg.

Det aller beste med fredagar er å vakna utan vekkjarklokke.

Heidi