Luke 8-desember 23

I dag har eg hatt fine lunsjgjester med gildt samver og påfylgjande strikking. Som de ser så er adventlysa framleis lilla her i huset, det har akkurat gått opp for meg at det er bare gamlingar som ikkje har gått over til kvitt. Men jammen viser biletet raude juleserviettar og englar på plass på bordet, så kanskje ein anar ei ørlita juleforskyvning hos meg og.

Eg skal ikkje hiva meg på diskusjonen om korfor jula har flytta på seg. Eg bare konstaterer at i barndomen begynte jula med pynting av treet «litla julaftå». Nå trur eg det er vanlegare å pynta til første helga desember enn å venta til den 23.

Når det er sagt, så er det jo slik at skikkar og måtar å ordna seg på skiftar gjennom tidene. Måten me feira jul på då eg var lita var utan tvil veldig annleis enn slik dei feira då besteforeldra mine var små. At jula har forandra seg på to generasjonar er vel kanskje ikkje så mykje å heva augnebryna over.

Ein annan ting eg tenkte på i dag, som kanskje gjeld fleire enn meg, er gleda ved å stella i stand til besøk kontra det at huset ikkje alltid ser ut som ein helst skulle ønska. For å snakka for meg sjølv og ikkje involvera for mange andre, så ønskjer eg meg ein heim det folk kan ringa på døra kor tid som helst. Eg kosar meg med å ha folk rundt meg.

På den andre sida så ser roma i huset vårt veldig sjeldan ut som om dei er klipte ut av Bonytt. Med eit program der arbeidsdagane ofte varer til langt på natt kombinert med manglande genetisk disposisjon for orden og system, så skal eg ikkje unnslå at stova til sine tider ser ut som ho er møblert ved hjelp av hjulvisp…

Kanskje er det ein naturleg konsekvens av eit minstemål av det som heiter «skammaved» at eg ofte føler behov for å be gjestene mine unnskulda rotet. Eigentleg trener eg på å seia «Kom inn, så gildt å sjå deg! «, og så bita i meg siste del av setningen som konstaterer at gjesten sine auge fungerer godt nok til å sjå at det er ganske rotete her…

Kanskje eg har spelt mine kort så godt at dei som les dette med jamne mellomrom føler seg forplikta til å skriva ein kommentar om kor hyggeleg det er i rotet mitt?,Det var ikkje meininga…, trur eg…

Men akkurat nå er det ganske ryddig i opptil fleire av roma i huset. Det kjennest eigentleg ganske deilig så lenge det varer…

Heidi