Bjørk om nettene

Det luktar så godt når ein syklar heim i mørket ein sein kveld i mai. Nyutsprungen bjørk har ei særeigen krydra lukt som av ein eller annan grunn er mykje meir framtredende i mørket.

Dei japanske kirsebærtrea er på sitt aller vakreste nå. Eg har ikkje lagt merke til før kor mange det er av dei.

Dagen har vore av det fullmøblerte slaget med jobb både i skule og kulturskule. Rett etter jobb vart eg henta av Laila og me kjørte til Stavanger i forening hos Inger.

Temaet for kvelden var lettare nostalgisk med fylde terteskjell som ei helsing frå 60- og 70-talet. Sånne du veit dersom du er over femti med reker, kjøttboller og grøne erter i kvit saus, akkurat sånne som mødrene våre laga for femti år sidan når dei skulle ha forening. Det hadde eg ikkje ete på sånn omtrent førti år, trur eg. Det smakte godt.

Etterpå åt me heimelaga ripsis og drakk kaffi frå koppar i kongeleg dansk porselen medan eg strikka på dressen til lillebror sin skal koma om ikkje så lenge, og me prata om alt som eingong var, om det som er, og om det som kanskje koma skal.

Nå må eg koma meg i seng så det blir litt søvn før oppstandelsen til ein ny og intens dag.

Heidi