Fredag 9. mai

I dag hadde eg ein veldig fin dag saman med Tove. Det var lenge sidan sist me var i lag, og etter ei travel veke med veldig lange arbeidsdagar kjendest det nydeleg å gjera noko heilt anna for å kvila hovudet litt. Etter ein litt grå morgon skein veret opp med sol frå nesten skyfri himmel. Som veldig ofte i dette hjørnet av verda bles det kald vind, men dersom ein fann seg ein vegg som gav le var det nydeleg å sitja ute. Ved Hå gamle prestegard jubla lerka høgt i sky som det heiter i ein kjend song, og svalene flaug tett i elegante svingar. På kafeen kjøpte me oss kaffi og lefse, og så fekk me oss ein tur opp på den gavebutikken der det er veldig mykje fint, men i ein prisklasse som gjer at ein må tenkja seg godt om dersom ein vil ta med seg noko heim.

Etter ein time i sola køyrde me ut til Kvassheim fyr, for det trudde ikkje Tove at ho hadde vore før.

Begge bileta i dette innlegget er tekne ute ved fyret. Eg ser på bileta at graset framleis er litt vårbleikt, men nå blømer mange slags blomar veggrøftene og langs steingardane. Det er framleis ei gåte for meg at ikkje turistane valfartar til Jæren for å oppleva den flotte naturen og det vakre landskapet her. Kanskje det er eg som manglar mykje på å vera objektiv, eller kanskje det har med nordavinden å gjera. Sannsynlegvis har vel klimaet ganske mykje å seia for at me i stor grad får lov til å behalda naturperlene våre nesten for oss sjølve…

Då dagen nesten var i ferd med å bli kveld hadde me ein koseleg middag i lag på Møllehagen. Eg liker veldig godt fiskerettane deira på ei seng med ovnsteikte grønsakar og potetmos. Om kvelden havna eg framfor det apparatet eg gammelmodig nok framleis kallar fjernsynet, og der vart eg sitjande til datogrensa for blogginnlegg på rett dag var overskride. Det skuldest mellom anna at viss det skulle ha blitt ei gullrute på familien i kveld, så måtte eg måtte eg nesten ha kosta på meg ei setning om det her.

Nå er det blitt så seint at eg ikkje heilt vil vedkjenna meg tidspunktet for sengetid. Eg får sjå om eg ikke klarer å klora meg fast i ei stripe fornuft og koma meg under dyna… I morgon må eg mellom anna prøva å få levert nokre bøker eg lånte på biblioteket sånn omtrent i går, og som eg nå har fått purregebyr på. Eg trur eg har blitt litt tidsblind dersom det måtte vera ein diagnose på diagnoselista…

Heidi