Da Vesla kom til verden, det var i mai da gauken gol,
sa mamma at det lyste av maigrønt og av sol.

Som sølv da glitret fjorden, og epletreet sto alt hvitt,
og svalen glad og munter slo triller: kvivivitt!

Og sommerfugler svermet, og bier summet glade om,
og Vesla ble kalt Maia fordi i mai hun kom.

Og derfor sier mamma et riktig solskinnsbarn hun er,
så snill og blid og munter og aldri sur og tverr.
Alice Tegnér

*

For trettito år sidan i dag fekk me ei lita jente. Det var varmt og fint og akkurat som i visa over. Den kunne nesten vore skriven til minstejenta mi, sjølv om det er lenge sidan det var korrekt å operera med uttrykket solskinnsbarn… Det einaste som ikkje stemmer er at jenta i visa heiter Maia. Det namnet prøvde eg faktisk å få gjennomslag for, både fordi det er eit fint namn, og fordi det måtte passa veldig godt på ei lita jente fødd i mai. Dessverre var ikkje far hennar like begeistra for namnet som meg, så me ende på namnet Sunniva, som betyr solgave, så det er ikkje verst det heller. I tillegg fekk ho namnet Lovise etter oldemor på farmorsida som og var fødd 19.mai.

Då ho var under havanna år fekk ho ein lillebror, og som barn nummer tre med ein nesten jamngammal lillebror vart ho eit veldig sjølvstendig lite vesen som la ut på alle eventyr ho kunne finna heilt på eiga hand. Det betydde at ho bokstaveleg talt stakk av i ubevakta øyeblikk viss ingen passa på. Eg framstår vel som ei dårleg mor når eg seier at me har leitt etter henne i Stavanger sentrum, i Liseberg og i Disneyland… Heldigvis fann me henne kvar gong. Ein gong på Korsveifestival trudde eg at ho låg og sov trygt i lavvoen vår då faddaren hennar, Per Inge, kom og fortalde at Sunniva akkurat nå dansa inne på nattkaféen…

Men heldigvis roa forsvinningane seg etterkvart. At ho er trettito år er så merkeleg at eg nesten må telja på fingrane for å tru at det er sant. Ho er lærar på ein ungdomsskule i Grorud-dalen, sambuar med fine Trygve og mamma til ein toåring. Om tre- fire vekers tid blir vesle Tage storebror til ein liten lillebror. Då er det praktisk at nonno (mormor) kan hoppa på toget så ofte ho vil fordi ho til hausten ikkje er forventa å dukka opp på ein arbeidsplass kvar morgon klokka åtte.

Det er uuthaldeleg spennande når barnebarn skal fødast. Det følest nesten skumlare enn då eg sjølv skulle i fødsel. Det er vel bare slik det er. Eg får sitringar i kroppen bare eg tenkjer på det. For to år sidan var eg så heldig at eg fekk ønskja eit påskebarn velkomen, denne gongen kan det bli eit pinsebarn, så i aller beste fall får eg sjansen til å helsa på ein nyfødd lillebror og.

Gratulerer med dagen, Sunniva. Så heldig eg er som fekk akkurat dei fire barna eg fekk. Eg skulle gjerne hatt endå fleire, men slikt kan ein nesten ikkje seia høgt.

På mammas fang der sit ein liten Tage,
med panna mot ein diger babymage.
Der inne er ein lillebror,
så nå er storebror blitt stor,
sjå livet opnar nye rom
før han får tenkt seg om.

Heidi