Ein solskinsdag i ferien min

Sidan eg klaga litt sånn inndirekte over mangel på sol og varme, skuldar eg nesten lesarane og livet ein liten rapport frå ein solskinsdag og.

I går snudde veret, og skodda revna til fordel for sola. Me fekk vera med på å feira ein femårsdag med pølser på grillen i hagen og opne dører mot sommaren.

I dag vakna me til sol og varme og huset fullt av hyggelege sommargjestar. Halvard dukka og opp, på veg til hyttetur med kompisar, og vart henta på flyplassen av Oscar og Hugo. Så hadde me frokost/ lunsj – alt etter tid for oppstode. Me var ti rundt bordet, og åt surdeigsbrød og nysteikte vaflar. Etterpå måtte dei fleste av oss ut i sola

Smaken av rips og solbær frå hagen er for meg veldig smaken av barndomssommar. Endeleg har vår eigen ripsbusk begynt å bera litt, så sjølv om ikkje alle bæra var mogne endå, fekk eg plukka ein drøy liter som me skal ha som dessert med vaniljesaus etter grillmiddag i kveld. Bare me er flinke å dela, så blir det nok litt til kvar.

I går hadde me eit lite uhell i heimen. Glaset vårt med surdeigsstartar datt i golvet og knuste, og fordi me har ein viss respekt for pulverisert glas i mat, måtte me konkludere med at nå hadde me ikkje meir surdeigsstartar. Heldigvis kjenner me Kari, og når eg fekk lagt fram problemstillinga vart me inviterte til å henta eit glas hos henne. I tillegg insisterte ho på å senda med oss både brød og rundstykke etter teorien om at den som har mange gjester treng mykje brød. Så mange gilde folk me kjenner.

Når eg kjende kor godt sola varma fekk eg uimotståeleg lyst til å sykla ein liten tur bare for å minna meg sjølv på kor godt det er å sykla i sommarkjole gjennom sommarvarmen. Hjelmen fekk vera med sjølv om eg hugsar frå barndommen, den farlege tida då ingen brukte hjelm, den gode følelsen av varm vind i langt flagrande hår.

I Sandtangen veks markblomane tett langs stien,bog det myldra av humler og sommafuglar på jakt etter nektar. Eg måtte stansa og prøva å fotografera, men sommafuglar og humler har ein tendens til å stikka av når dei er ønska som fotomodellar.

Nå sit eg på ein tømmerstokkbenk på den andre sida av Midgardsormen og skriv på mobilen medan fuglane held konsert. Snart får eg snu så eg rekk heim for å laga salatar. I dette hjørnet av verda veit me at sommaren må nytast den dagen han flyr forbi. Det viste seg å vera i dag. Det ser til og med ut som om han stansar eit par dagar til før regnet kjem på måndag. Så kjære sambygdinger, stans opp og nyt. Det er nå det er sommar.

Heidi