Luke 1-2025 Advent

For ein fin haust eg har hatt. Dagane har vore gode, eg har fått skrive mykje og har hatt og har mange spennande oppdrag og mykje godt samarbeid. Det kjennest meir som eg har skifta jobb enn som å vera pensjonist, men eg har jo aldri vore pensjonist før, så kanskje det handlar mest om eigne fordomar. Eg brukar p- ordet med vilje, for å venna meg til det, for framleis har er det noko med det ordet, som eg ikkje heilt får til å identifisera meg med. Eg er open for at det kan handla om manglande sjølvinnsikt. For eit flott land me bur i som gir oss moglegheit til å kunna bruka år med framleis god arbeidskapasitet til å kunna jobba på nye måtar dersom me har lyst.

Det eg kan sakna litt med det gamle livet er å vera omgitt av nysgjerrige og sprell levande barn store delar av dagane. Det har eg alltid likt veldig godt. Det som er fint er å ha betre tid til å konsentrere meg om slikt som eg har oppriktig lyst til å bruka meir tid på. Det må og nemnast at for klart definerte B-menneske er det nesten litt euforisk å kunna leggja seg om kvelden og vita at ikkje ein einaste alarm skal vekkja deg i morgon klokka kvart over seks…

Adventstida har alltid vore mi favorittid i skulen, nå får eg prøva korleis det er å ha god heime før jul. Adventfeiringa i år vart innleia med stor julemesse i kyrkja der ei stor gruppe menneske avslutta ein lang dugnadsprosess med å produsera ulike varer til sal og så å ha salgsmesse, opning med barnekor og forteljing, kafé og stor julemessefest med stor basar. Det er kjekt å høyra til i ei kyrkje der det er mogleg å be gjennomføra slike arrangement, det er fint å få til fine ting i lag.

i dag har eg bakt litt julekaker, og om nokre timar skal me gjera klar til open kyrkjekafé klokka seks med riskrem, julekaker, julesongar og bingo med pakkepremiar. Dette er ei samling l har kvar månad for alle som har lyst til å vera saman nokre timar for ein prat og ein kopp kaffi. Sidan det er advent trør me til litt ekstra i kveld.

I går tok eg først med Iben og Hella til kyrkje og sundagsskule. I går fekk dei oppdraget å koma fram og tenna det første adventslyset. På ettermiddagen inviterte eg på lystenning heime når mørket senka seg og serverte gløgg, kaffi og kaker frå julemessa. Leif har teke seg ein snartur til Oslo for å feira ein storebror som fyller år. Seinare i veka tek eg meg og ein tur austover. Det blir fint, trur eg.

I fjor, seint ute som eg alltid er, så var eg lukkeleg over at det framleis var godt med lilla lys i butikkane, av og til har eg måtta nøyaktig meg med mørkeblå fordi eg har vore for seint ute. Etterkvart forstod eg at det var fordi dei fleste ikkje bruker lilla lys lenger… Eg er ikkje den første som fangar opp nye trender… Og lilla lys i heimane er heilt sikkert ikkje ein veldig gammal tradisjon det heller, men enn så lenge så er adventstida lilla heime hos oss, så får det bli jul sånn litt etter kvart.

Som julekvelden på kjerringa har alltid vore eit treffande uttrykk på meg. Tidene kjem ofte litt overraskande på meg. Plutseleg er kveldane blitt så tidleg mørke. Mørketida før jul har eg alltid likt veldig godt, så nå er det bare å nyta det lune mørketeppet som pakkar seg rundt oss, og kjenna kor fint det er å tenna lys inne og å ha lange fine kveldar saman med andre eller aleine med radio, podcaster, strikketøy, gode filmar og fine bøker.

God advent, alle saman. La oss ta godt vare på kvarandre. 🕊️

Heidi