Luke 22- Bittelitla julaftå

I kveld har eg vore på konsert med mine tidlegare elev Johannes Hetland som er fantastisk flink på tangenter. Han hadde konsert i lag med Thomas Wesley Brasel som song heilt nydeleg. Dei to andre i bandet var og veldig flinke. Det var kjekt å sjå at kyrkja var full. Det er alltid kjekt å møta tidlegare elevar, og når det går bra med dei gler eg meg saman med dei.

Eg var ute på ein handlerunde i dag og møtte elevar frå fleire forskjellige kull som det var kjekt å helsa på. Eg fekk og tid til ein kopp cappuccino med Monica på kanelsnurren. Hella og Tage hjalp meg å pynta peparkaker. Det viste seg at kakeboksane ikkje var så fulle som eg trudde, men eg får gleda meg over at dei tydelegvis har falt i smak. Litt blir det nok på fata i sjølve jula, og så får det vera bra.

Nå har eg tenkt å kvinna meg opp til ein bitteliten rydderunde før eg legg meg. Eg har dessverre ikkje naturtalent for å få til strøkne heimar med alt på G. Den egenskapen skulle eg heilt ærleg talt likt å ha. Eg får stramma meg opp å gjera så godt eg kan. Og så får eg skunda meg å seia at viss nokon trur eg gjer alt aleine, så er det veldig feil. Her bidrar alle. Eg bare ser at nokon, helst av same kjønn som meg, har evnen til å «sjaina opp» eit hus på ein- to- tre. I ein alder av seksti pluss har eg framleis ikkje lært meg triksa og ferdigheitene. Den kvite Ajax-tornadoen har aldri gjesta mitt hus slik som på gamle reklamesnuttar. Elles så er eg ganske snill og grei, og det er kanskje ikkje så verst det heller. Men ikkje skal eg gi meg. Kanskje eg og blir kjempeflink ein vakker dag…

Heidi