Goe tork.

-For å bruka eit kryptisk lokalt husmorspråk…
I går var det langt over tjue grader og kraftig varm vind. Kleda tørka på minimal tid. Eg vaska dei tre lindukane mine og hengde dei ut med masse klesklyper for å halda dei på plass. Etter mindre enn ein time var dei tørre, og treng mest ikkje strykast.

Etter lettare husmoderlige krampetrekningar drog me til Torhild for å feira endå meir. Med oss hadde me eit blått Höganesfat med masse salat, resten av godsakene ordna vertskapet. Og så fekk eg låna eit høgt smalt oransje krus til å drikka masse kaffi i.

Døgnet må snuast sånn smått om senn. Eg er lysvaken om kveldane og får ikkje sova før langt på natt, og så har eg sjølvsagt problem med å få starta dagen på den andre sida av natta. Men med to alarmklokker og ein ropande mann så kom eg meg opp halv ni i dag og kunne med godt samvit lesa aviser og drikka kaffi før dagen begynte.

Halvard og Sunniva vart henta av mi kjære syster. Dei skal besøkja kusina mi i Nordfylket. I morgon reiser eg og inn til farmor i lag med mor og far, og så kjører me saman heim om kvelden.

Dei to var glade og opprømde. Minsteguten meinte at badebukse og ein ekstra genser var meir enn nok bagasje for einattsovernattingstur, men eg fekk supplert med tannbørste og eit par småting til.

Og her er det framleis Den store ryddedagen. Kjem tid kjem råd. Prosjektet skrid fram, og eg er rett og slett litt imponert over at me har kome såpass langt.

Ei irsk signing over dagen:

Fred vera
over alle ting augene mine rører ved.
Over kroppen min som er av jorda
og sjela mi som er av det høge.

Fred vera med deg.

Heidi