Spor i sand.

Det er eit vanviddsprosjekt. Eg kan ikkje la vera å beundra folk som får til slike ting.

Sjutusen skulebarn frå regionen her skal først laga kvar sitt relieff av 2 1/2 kilo leire. Desse relieffa skal ligga til tørk rundt i skulane i minst ein månad før dei skal brennast.

Så skal alle bussane i området frakta sju tusen ungar med sjutusen relieff ned til der storhavet møter sandstranda. Ei stor mengde gravemaskinar skal grava opp sandvollar som ungane skal pynta med relieffa sine. Det heile skal vera spektakulært frå landskapet, men mest av alt frå fly…

Det er utruleg at nokon har fått gehør for å setja dette her i sving, og det blir spennande å sjå koss det utviklar seg. I dag var eg og dei andre formingslærarane i kommunen på kurs og lærte korleis me skal vera ein del av dette prosjektet. Etterpå fekk me under leiing av to keramikarar laga kvart vårt store relieff i leire som ein modell for det ungane skal laga.

Ei av oppgåvene var å laga eit relief av noko som hadde betydd noko i livet vårt. Mitt bidrag vart ei framstilling av det første keisarsnittet mitt for 21 år sidan med påskrifta:

Så såg eg deg for første gongen,
mørkeraud og skrikande¨,
ein oppdagelsesreisande
på veg mot lyset.

Bare synd at etter to timar var kurset slutt, men relieffet vart pakka inn i plast slik at eg kan gjera det ferdig i morgon viss eg får tid.

Nå er kjærasten min i byen og hentar eldsteguten min som kjem heim på haustferie. Eg gler meg veldig til å sjå han att.

Og så har eg fått tilsend det diktet eg har leita slik etter.
Takk Torun!

Min elskede jeg har en vise å synge
mens bladene faller og fuglene drar.
Det sukker i skog etter sang som forstummet,
det mørkner muld etter grøde som var.
En blekere årstid skal røre vår tinning
med hastige vinger og drivende løv.
September skal gå over jorden og kalle
dens hjerte til stillhet
dens ånde til støv.

Einar Skjæråsen.

Eg veit det er fleire vers, nå er det dei eg og må tak i.

Heidi