I dag er det første desember

og det er ikkje bare julekvelden som kjem brått på kjerringa. Og eg som har tenkt å skriva litt her kvar dag i desember. Me får starta forsiktig og sjå kor det ber.
Bak luke 1 fann eg.

Ein hektisk og uføreseieleg arbeidsdag.

Mykje lått.

Mange klemmar.

Tende adventlys.

Den første kassen med boka me har bestilt.

Eg har hatt ein lang arbeidsdag og kom først heim for ein halvtime sidan. Eg er veldig trøytt og må få meg litt mat. I morgon skal eg nyta at eg kan sova litt lenger. Om kvelden er det julebord på jobben, og eg skal vera ein slags toastmaster. Det blir sikkert fint. Før det skal eg hjelpa Ingrid litt med eksamenslesing og i beste fall spa litt i huset. Halvard har funne sykkelnøkkelen min som han tjuvlånte og mista i sist veke, og eg er lukkeleg fordi eg frå nå av kan ta meg fram på sykkel att. Elles så er eg overlukkeleg for nye vanntette regnklede med plass til mykje varme klede under, for det er ekstremt mykje ver her for tida. Det var spennande å sjå boka vår på papir. Det er nokre småting med lay-outen som kunne vore annleis, men stort sett så er eg fornøgd.  Har veldig få bøker att, så eg håpar inderleg at listene våre stemmer med terrenget slik at alle dei som har bestilt får bok.

Som om eg ikkje hadde nok å fylla dagane med, så har eg i mi manglande evne til å seia ordet nei lova salmebokkomiteen å gjendikta ei salme frå kvænsk. Eg ler av heile situasjonen. Dei sa i telefonen at dei trudde fristen var 1.januar, men i dag fekk eg vita at ho må vera ferdig 15.desember. Eg har ikkje hatt tid til å sjå på teksten endå, eg fekk han i dag. Ja, ja. Nokre baker kaker og vaskar hus før jul, andre kastar seg ivrig over kvænsken…

Heidi