Puslespel

 

 

 

For eg skal sleppa

å stå på tåspissane

og løfta namnet mitt

opp til stjernene

og til himmelen

*

Mysteriet

heng ikkje i stjernene,

mysteriet er stilla

mellom notelinjene,

*

er orda

i den varme sanden

*

er lukt av jord

og  gras

når du ligg der

pladask i sommar.

*

Eg  skal

leita fram puslespelbitar

og roleg leggja dei ned

på bakken,

*

så skal dei andre

koma med sine,

eller kanskje

dei har vore der allereie

*

slik at eg

kan smøya kurvar

og buar

forsiktig inn

der dei passae

*

og me skal stå der saman

i ein ring

og sjå biletet

veksa fram

*

Me skal vera glade

alle saman

for at me akkurat nå

kan stå her

barbeinte,

på gummistøvlar

eller joggesko

og sjå biletet  bli

som det skal vera.

*

Meir er det ikkje å seia,

så me kan like godt

ta fram gitarane

og synga resten av kvelden.

*

Der er alltid nokon,

ein eller annan i

leopardkåpe,

fjellanorakk

eller oransje regnjakke

som bare veit

kor tonane skal liggja

og skapet skal stå,

*

men songane vil me ha

i saman,

me skal synga

høgt og falskt

eller som ekte englar

heilt til fjellgrevlingane

og ørkenrottene

kikkar fram

og dagen smeltar

saman med kvelden

og blir til natt.

Heidi