Gospel Oak Primary school

Me kom inn i det eg går ut frå var gymsalen, der stod dei oppstilde. Gospel Oak Primary School i London rekrutterte elevar både frå strøk der dei fleste var ekstremt rike og strøk der dei fleste var ekstremt fattige. Skulen hadde to satsningsområde; gym og musikk. Alle elevane fekk opplæring på eit messinginstrument, og skulen hadde fem brassband. Det er ganske imponerande sett i lys av at dei sluttar på den skulen når dei er ca 11 år gamle for å gå vidare til Secondary School. Bak i klasseroma stod det stabla velbrukte instrumentkassar.

I det me fekk sett oss ned på nokre benker langs veggen i gymsalen, kom resten av bandet marsjerande inn med instrumenta sine under armen. Eit par vaksne skuleassistentar hadde med seg musikkinstrument dei og. Dirigenten tok opp sitt eige instrument, og saman spelte dei med upåklageleg speleglede «Eye of the tiger.» I nokre små passasjar gjekk ho bort til ein av gutane som kom litt ut av det og nynna melodistemmen han skulle spela ståande ved sida av han.

Akkurat der og då kjende eg plutseleg at eg høyrer heime i skulen mellom masse levande ungar i utvikling, og i eit glimt gledde eg meg verkeleg til å ta fatt att til hausten. Enn så lenge nyt eg intenst å vera i skrivepermisjon.

Heidi