Juninatt

Desse aller lysaste nettene i året er noko av det vakraste og mest magiske eg veit. Det er ei sorg at eg går glipp av dei når eg skal tidleg opp og på jobb, men nå burde tida vera her for å nyta dei. I går var eg ute litt før midnatt og prøvde å fanga det fantastiske lyset. Heilt lett er det ikkje med eit mobilkamera, men ein liten dokumentasjon vart det då…

I dag morges snubla eg over eit nydeleg dikt av Rolf Jacobsen. Eg fann det faktisk i ei bønnebok, eg kjende at det var ein heilt rett måte å helsa dagen velkomen på.

Guds hjerte

Guds hjerte vet vi ikke,

men vi vet

noe som overstrømmet oss

som et regn over hendene.

*

Hans øyne ser vi ikke,

men vi ser

usynlig lys over alle ting

som i sommernatten.

*

Hans stemme hører vi ikke,

men vi finner

veier overalt og spor i hjertene

og stier med lavmælt lys.

Rolf Jacobsen

Ha ein fin sommardag, alle saman.

Heidi