Målet er nådd…

eg var i ferd med å gje opp. Eg har stått og vakla på toppen av ein stol, og rota meg gjennom toppetasjen i ei usannsynleg rotete kjellarbod. Men den som leitar han skal finna. Tadam… På toppen av eit par gamle koffertar fann eg ein stk redningsvest. Eg visste jo han låg der ein plass, men han har ikkje vore i bruk på sånn ca åtte år.

Per Inge og Heidi har invitert oss på tur med seilbåten ut på havet i morgon, og sidan eg er ehhh – ein smule båtredd, kjennest det bra å ha vesten med seg. Eg har aldri segla før, og er ubrukeleg til alt anna enn å sitja stille og nyta dagen.

Dagen i dag har vore ein draum. Me kjørte inn til byen og kikka litt på VM i sandvolleyball. Dessverre fann eg ingen liste der eg kunne støtta kvinnegruppa Ottar som protesterer på at kvinnelaga er pålagde å spela i bikiniar med grense for kor stor del av kroppen bikinitrusa får dekka… Det synest eg faktisk er grovt diskriminerande når mennene spelar i shorts og singlet. Heldigvis er eg ikkje i ein posisjon der nokon kan tvinga meg til å springa rundt offentleg i eit slikt antrekk, men det går over min forstand at ikkje kvinnene og skal få spela volleyball i shorts og singlet viss dei vil…

Me hadde avtalt å møta Anne Mette, og vandra rundt i byen og kikka på folk, før me havna på eit par uterestauranter. Skikkeleg sommar. Me avslutta med ein runde i gamlebyen. Det er så vakkert der.

http://www.flickr.com/photos/leif/3666271164/
http://www.flickr.com/photos/leif/3665465903/

Dagen vart avrunda med å ligga på magen på terrasen klokka 23.00 og lesa aviser utan ekstra lys. Og nå fann eg til og med redningsvesten min. Kva skulle eg kunna klaga på…

Heidi