Så kom me fram til slutt

Sidan me er så godt i gang med viderverdighetene flyturskildringar, får eg by på resten og…

Heilt til me gjekk ombord på flyet, var eg usikker på om me verkeleg kom oss frå Amsterdam, for på Schiphol var det fleire kansellerte fly enn det var avgangar, men til slutt var me på plass i flyet, eit mykje større KLM- fly denne gongen.

Då alle var på plass kom kapteinen på høgtalaranlegget og sa at det var beskjed frå Berlin om at på grunn av streik blant bakkemannskapa, kunne me ikkje letta før om tre kvarter. Litt oppgitt sukking og mumling høyrdest mellom seterekkjene. Mange hadde venta halve dagen på å koma i veg. Då dei tre kvartera nesten var over, fekk me beskjed om at eit fly hadde kjørt av rullebanen på grunn av den sterke vinden, og at sikkerheitspersonalet midlertidig hadde stengd flyplassen for flytrafikk. Eg begynte nesten å håpa på at dei slapp oss ut att, men så kom det til slutt klarsignal om at me kunne gjera klar for avgang. Det humpa og rista fælt dei første ti minutta, men fram kom me.

Og me var så lukkelege over å vera framme at det ikkje betydde noko at heile dagen hadde forsvunne i reising og venting. Me har fått eit fint og koseleg hotell midt i hovudområdet til det som var aust- Berlin. Biletet over heng på romet vårt på Hotel Circus.

Heidi