Bare fordi eg har ferie i morgon

er eg nesten nøydt til å sitja oppe for å nyta kjensla av at ingen vekkerklokke skal ringa litt over seks i morgontidleg. I dag har det vore ein dag med vind og fossande regn, nettopp ein slik dag ein synest ein kan unna seg å dedikera til strikking, avislesing og fyr i peisen. Men før eg kom så langt så fekk eg kjærasten min på flyet retning Cuba. I går var me i kjempefin feiring av dobbel femtiårsdag i ei stor bedriftshytte ute i havgapet med nydeleg utsikt ut over havet. Eg innsåg at hausten er her, for klokka åtte var det mørkt utanfor, men inne hadde me tende stearinlys og lyngblomar på borda, thailandsk mat og mykje varme. Fredagskvelden var eg saman med gode venninner og det regna såpass lite då eg gjekk av toget at det gjekk nesten to minutt før eg sakna paraplyen eg hadde gløymd att, men visst fekk eg han med meg. Har eg nemnd at eg er velsigna med ein bukett venninner som kunne få stjernene til å dansa av glede på natthimmelen, ja det har eg viss når eg tenkjer meg om.

Utpå ettermiddagen i dag reiste eg og Gerd til Fotland mølle og såg kunstutstillinga til Sissel Ruud Berge. Bileta som vart stilde ut var fine. Eg anbefalar alle som måtte vera i nærleiken å koma seg dit for å sjå. Dei held ope to sundagar til.

Eg går med stor glede inn i ei ferieveke. Eg håpar eg rekk i alle fall ein del av dei tinga eg har planlagd å få tid til. Skriving står høgt på ynskjelista.

Heidi