Gulldronning, perledronning

Perlehjarte i alle fall. Det var dagens adventaktivitet i første klasse, elevane likte det, og det var såpass hektisk at svetten rann som dropar over fjeset, men me kom i mål med fleirfarga glasperler på piperensarar som i ferdig utgåve skal bli pynt til vindu og juletre. Veret me held for tida er ei historie for seg sjølv. Storm frå morgonen av, store mengdar regn og eit anstrok av lyn og tore. Me har flytta forteljinga me hadde tenkt å ha i mørket rundt bålet i morgon til eit rom i kjellaren med masse levande stearinlys på golvet og diverse Lucialegender støypt saman til ei relativt heilskapleg historie. Ja, me veit at Luciadagen er i dag, men sidan me normalt sett har utedag på onsdagar tenkte me at me kunne kombinera forteljing med bål. Men noko av den same opplevinga klarer me kanskje å få til inne på golvet rundt mange levande lys? I dag var det ein slik dag der det i grunnen aldri vart heilt lyst. Eg likar eigentleg denne mørke tida før jul. Eg liker mørket som legg seg tett rundt oss og liksom fører oss nærare einannan. Når det er sagt så er eg ikkje missunneleg på dei som jobbar i naturbarnehagar nå om dagen. Eg tenkjer på dei barnehagane som har som ideologi å vera ute heile dagane uansett ver, og som bare har ein lavvo eller ein gapahuk å krypa inn i. Eg tviler på at det er så mange andre land enn Norge som synest det er flott at små ungar er ute heile dagen i storm og regn i dag etter dag og veke etter veke. Nei, det er godt å ha eit hus å krypa inn i desse kaldaste og mørkaste vekene i året. I morgon skal første klasse ha julekortproduksjon, og på torsdag er det toving av juletreeple. På fredag skal dei ha lysprosesjon på adventgudstenesta, så her ligg ingen på latsida.

Men dramagruppa vår tok juleferie frå i kveld av, og nå er eg ferdig med alle oppdraga før jul utanom skulen. Det kjennest bra.

Heidi