Vår i Oslo

Denne sjarmøren møtte meg på stasjonen i går. Irsk settervalpar er nydelige for dei som ikkje veit det. Det vart mange kosebitt oppover armane.

Eva Mari og eg tok bussen ned til Oslo. I sentrum var det rett og slett vår. Strålande sol og gatemusikantar i gatene. Det kom nesten som eit positivt sjokk å kjenna vårsola i ansiktet. Nokre av dei andre gatekunstnarane hadde og krope fram frå vinterhiet…

Me fann ut at me ville ha ein gammaldags kafelunsj, og havna i øverste etasje på glassmagasinet saman med mange pensjonistdamer. Det vart skikkeleg retrolunsj. Sjå bare her:

Det var år og dag sidan eg hadde sett eller ete denne retten: smørbrød med fiskepudding og reker. Farmor laga det i selskap. Det er for meg litt i kategorien smørbrød med egg og ansjos… Det smakte faktisk kjempegodt.

Sidan har eg møtt venninnene mine i byen og hatt ein fantastisk ettermiddag og kveld. Eg har gått så mykje at eg har vannblemme under den eine foten. Me er installerte på Diakonissehuset som nå er blitt gjestehus. Her er det kjempefint med skikkeleg sjel og atmosfære. På veggen på gangen heng det bilete av dei som vart uteksaminerte som Diakonisser tidleg på 1900- talet. Dei har lange svarte kjolar og kappar på hovuda. Det er rart å tenkja på at i desse roma har dei budd og sove. Det skal eg og gjera nå. Veldig snart faktisk. Torun har slutta å svara meg, så ho søv vel allereie…

Heidi