Luke 15- 2019

Det er så mykje ein skal hugsa og halda greie på her i livet. Då alle her i huset på Haslum hadde gått til ro og sov søtt i går kveld, var det tida for å leggja ut ny luke på blogg-kalenderen via mobilen min. I halvsøvne tasta eg inn feil pinkode og fekk jernteppe. Kva gjorde eg gale nå nettopp. PIN-koden min er den som låg inne då eg fekk mobilen og derfor ikkje logisk på nokon måte. I halvpanikk begynte eg å byta om på siffer, og plutseleg hadde eg brukt opp dei tre forsøka. For å hugsa det til ein annan gong, og til alle som måtte koma i same situasjonen: Vent til jernteppet har heva seg og forvirringa har gått over før du tastar inn siste forsøk…

Nå ville mobilen ha PUK-koden. Den visste eg innerst inne at var ei lang rekkje tilfeldige tal, men eg måtte likevel prøva om det kunne vera noko eg hadde lagt inn. Eg prøvde diverse kjende kodar og fødselsdatoar, men nei… Her var det bare å innsjå at det ikkje kom til å bli opna nokon bloggrute på rett side av datogrensa.

Nå er «alt så meget bedre»… Det hender at det lønnar seg å ha ein datakyndig mann. Han har klart å spora opp PUK-koden via kanalar eg ikkje visste om, så nå blir det ny luke for alle som måtte ha venta på det.

Bak luke 15 skjuler det seg og ein dag med mykje innhald. Eg var på sjukebesøk, og er så glad for at eg tilfeldigvis var så nær at det let seg gjera. God betring til ei kjær venninne, eg er så glad du er så langt.

Nede i byen møtte me Sunniva og Trygve og Halvard og Therese til lunsj. Det er så fint å vera i lag med dei. Aller helst skulle eg sjølvsagt hatt alle barna mine i nabogata, men Oslo er heller ikkje eit dårleg alternativ, ein kjem lett fram utan både bil og fly.

Sunniva og Trygve hadde til å drikka kaffi med oss på kulturhuset etter lunsjen, og så gjekk me litt i lag i ein julepynta hovudstad. Det vart fint og stemningsfullt sjølv om snøen var nesten heilt borte og det var regn i lufta.

Då dei andre måtte vidare gjekk eg og Leif ned til nasjonalteateret gjennom sentrumsgatene. Butikkane var sundagsopne bortsett frå Bok og media som haldt sin sundagssti rein. Det var litt synd for oss som hadde lyst til å sjå på julekrybbeutstillinga, men eg har respekt for at dei tydelegvis har stått i mot presset om opningstider.

I «Spikersuppa» var det rigga til julemarknad med boder der dei selde alt frå kakao, brende mandlar og glaserte eple til spekepølser, ost, ullsokkar og skinntøflar. Det var òg sett opp parisarhjul og ein gammaldags karusell. Med alle lysa i mørket minde det meg om julemarnaden i tivoli i København.

Vel tilbake på Haslum med litt ost og lefser som bygave såg me ein passe tåpeleg julefilm medan me fordøydde sterke inntrykk frå dagen som var og strikka juleenglar av Eva Mari sitt restegarn.

Heidi