Høgt og lågt.

I dag har eg sett og vore med på mykje. I flokk og fylgje reiste me frå Solgården i buss, elegant guida av Arne Dag.
Då me kom til byen Elche var det 40 varme varmegrader ute.

Elche er byen med palmehagar i sentrum med
220 000 palmer i. Me gjekk ca to hundre snirklete trappetrinn opp ei vindeltrapp til øverst i det gamle kyrkjetårnet, og fekk fin utsikt over byen.

Me gjekk på kinarestaurant i matpausen, og bestilde buffet for seks. Dei bar inn til oss rett etter rett, me fekk minst to rettar til etter at me var stappmette. Den siste retten kom på ei varm panne, og bestod mellom anna små tynne blekksprutarmar med små sugekoppar på. Men godt smakte det meste, og vårrullane var dei beste eg har smakt.

Det var spennande å betrakta landskap og bygningar frå ein godt airkondisjonert buss medan me kjørte opp i fjella, og stoppa ved Cuevas de`l Canelobre, – Kandelaber-grottene.

Dette var ei stor dryppsteinsgrotte inne i eit fjell der stalagtittar og stalagmittar, figurar av dryppstein stod på golvet eller hang i taket. Figurane minna om Gaudi-inspirerte byggverk, om sovande elefantar, englar, madonnaar og store kandelabrar. Hallen var laga til med to plattformar, der dei av og til plasserte musikarar og haldt konsertar.

I motsetnad til i kyrkja i Elche, gjekk alle trappetrinna her først ned til botnen av grotta, og så opp att. Dette har vore dagen for trapper opp og ned.

Inne i grotta var det fantastisk akkustikk, og av alle ting spela dei Rolf Løvland på musikkanlegget då me kom inn. Marit hadde med seg fiolinen sin, og guiden lot henne få lov til å spela for oss inne i grotta. Det vart “Med Jesus vil eg fara,” akkompagnert av Rolf Løvland som framleis var på lydanlegget.
Etterpå tok nokre i fylgjet sjansen på å prøva ut songlyden og: “Laudate omnes gentes, laudate dominum.” Det klang så fint.

Teaterinstruktøren i meg vart vekt til live inne i katedralen i Elche, der dei haldt på å rigga om kyrkjeromet til det store mysteriespelet dei skal ha i august. Dette er den einaste katolske kyrkja der dei for lenge sidan fekk lov av paven til å oppføra eit mysteriespel.

Den 15. august visar dei det årvisse stykket om Marias død og himmelfart. Jomfru Maria blir tradisjonelt spelt av ein ung gut, og stykket blir avslutta med at Maria blir heist opp gjennom ei luke i den blå tak-kuppelen. Det var veldig høgt opp dit… Det høyrest rimeleg sært ut, og giss om eg ville hatt lyst til å sjå på…

Kvelden og ettermiddagen har blitt brukt til lesing av “Brida” av Paulo Coelho, kaffi på terrassen og kveldsavslutning oppe i kyrkja med meir nydeleg musikk. Nå skal eg pakka det hemmelege skrinet mitt, slik at eg er klar til i morgon.

Heidi