Luke 8 -2016

Eg har til tider eit veldig fullmøblert liv. Det står i grunnen litt i kontrast til det at eg på mange måtar elskar dagar med stort slingringsmonn for improvisasjon. At dagane er fullmøblerte først og fremst med lystbetonte gjeremål hjelper godt på. I dag har eg vore på jobb frå ti på åtte om morgonen til kvart over ni om kvelden, bare med ein drøy halvtimes pause ein stad på midten… Då må eg innrømma at det blir utruleg deilig med tre nokså umøblerte dagar nå i helga. Eg har utruleg mykje eg har veldig lyst til å gjera, så nå får me sjå…

Eg prøver å aldri ha det meir travelt enn at eg kan bu i eit kvarter om gongen og ikkje sikta for langt fram, at eg kan pusta roleg, ha tid til dei menneska som dukkar opp i kvartera mine og at eg har tid til å stoppa opp av det som måtte dukka opp av ting å le av…

Stort sett klarer eg dette, ellers hadde eg vel ikkje orka mitt eige tempo, men eg har stort forbetringspotensiale i å rydda tid til å gjera ingenting. I morgon skal eg nyta noko av det mest luksuriøse eg veit om: Å vakna utan vekkarklokke. Det einaste som er endå meir luksus er å sovna utan vekkarklokke.

Og det skal eg gjera ganske snart…

Heidi