Tre små dikt- som kanskje ikkje er ferdige

Når du gløymer
å hugsa kven du er
kan du gå til Gud.
Han hugsar det.

Varsamt
bøyer han seg ned
og kviskrar namnet ditt
forsiktig inn i det eine øyret.

***

Eg vaknar om natta og skriv i mørket.
Eg stavar fuglar og kirsebærblomar.
Eg snublar i språket
og dett ut av rutinane.
Eg går som ein villfaren
ut i gatene
når morgonen kjem med lyset
og står der med opne hender.

***

Me samlar tankar,
støv og erfaringar,
me hentar fram bøner,
tru og livsmot,
ikkje for å byggja høge tårn,
ikkje for å setja nye rekordar,
bare for å byggja ansikt
med milde trekk
med kloke auge
som eit ikon
over gater og sjukehus
over skular og leikeplassar.

Heidi