Ein ny song

Når vinteren smeltar og fram frå det frosne
og grå som er att etter sommar i fjor,
kjem gule små soler og snøkvite kvitveis,
og former seg stille til takksame ord.

Nå syng me den songen om vår og om sommar,
om viper og lerker og bjørker og lyng,
om vennskap og brorskap og alt som kan samla,
og fridom og glede blir liv mens me syng.

Me takkar for sola, for våren og livet,
for oss som er her og som lever i lag.
Me strekkjer ut hender, her skal me stå saman
om håpet og lyset om natt som blir dag.

For oss som er fødde i vinden på Jæren,
for oss som har funne ein ny stad å bu,
skal songen få tona om alt me skal dela,
om kjærleik og fridom om håp og om tru.

***

For ei vekes tid sidan snakka me her inne om at me kanskje kunne ha trengt nye nasjonalsongar som passar til nye vårar og nye tider. Eg har tenkt på det sidan. Dette er ikkje eit forsøk på ein ny nasjonalsong…
Det er bare eit førsteutkast til ein upretensiøs liten song om våren og det å høyra saman. Han er skriven på direkten etter sist innlegg, så her kan mykje forandrast. Eg veit ikkje korfor eg fekk lyst til å dela han som akkurat det…
Eit førsteutkast til ein song tilpassa akkurat nå… Men nå gjer eg det.

Heidi