Midt i september

Det er midt i september, og viss alt går bra, får me eit barnebarn midt i oktober. Det er spennande tider me går inn i. Naturen er fantastisk på denne tida. Det har blitt mange småturer ut for å pusta inn overgangen mellom sommar og haust.

I dag sykla eg ein tur ned til Skeie og vidare til Orre og så heim langs Orrevatnet og til Tjøtta. Det var så fint.

Sjølv om åkerkantane ikkje heilt kan konkurrera med dei me såg i Danmark, så er det fint med den litt enklare varianten og. Ein stad på Orre hadde dei til og med graskar i åkeren.

Himmelen var lys og fin over havet, og nesten kolsvart innover i landet. Eg gjekk ned til Skeiestranda. Ein tur heilt ned til havet gjer godt i sjela. Det er noko veldig beroligande med havet sin puls og rytme.

Vel oppe på vegen att, fekk eg bruk for den svarte regnkåpa i den knallgule sidetaska, men etter ei stund kunne ho leggjast tilbake att.

Fuglar på telefontrådar minner meg om barndomen. Eg kom over ein heil flokk med viper på ei mark, men då eg ville fotografera dei, tok dei til vengene. Eg skal ikkje overtolka og seia at dei er på veg sørover…

Mange små svaler flaug lågt langs bakken. Eg høyrde eit fascinerande radioprogram om at når svalene er i Afrika om sommaren landar dei ikkje. Dei flyg konstant så høgt over bakken at dei ikkje er synlege for menneske og lever av høgtflygande insekt.

Men heldigvis reiser dei ikkje frå oss alle saman. Nokre blir riktig så sosialiserte. I går på Sandnes møtte eg ei softisetande kråke.

Og der vart det laurdagskveld…
Eg får skriva meir seinare.

Heidi