Athen

Tenk at i skrivande stund er eg rett og slett i Athen, byen eg har hatt lyst til å koma til heilt sidan me las kapittelet «Sparta og Athen» i historieboka i fjerde klasse på barneskulen. For å få det til å høyrast ekstra fasjonabelt ut, kan eg jo tilføye at eg sit på taket på hotellet vårt på roof-terrace, ein takrestaurant og drikk cappuccino med utsikt over ein lyssett by i nattemørket og med ein varm bris i håret og på dei sommarbrune armane mine. Dette er ein så pass dyr kafé at dei serverer kaffien med eit halvt stykke formkake med aprikos og eit glas vatn med isbitar.

Mesteparten av dagen har me brukt på toget. Standarden på greske tog er langt høgare enn på dei rumenske og bulgarske. Me hadde veldig triveleg selskap av to unge jenter frå New-Zealand som skulle reisa rundt i Europa nokre veker før dei skal studera eit år som utviklingsstudentar i England og Frankrike. Eg er så imponert over alle dei unge, reflekterte og hyggelige interrailarane me møter. Det var spennande å sjå på landskapet utanfor, eg hadde forventa at det var gansk brunsvidd og holdt ute, omtrent som sør i Spania på denne årstida, men det var faktisk ganske grønt og frodig.

Så kom me fram til Athen som er ein glovarm, bråkete, kaotisk og sjarmerande by. Her som i Thessaloniki er det biler overalt, og dei opererer ikkje med fartsfrender på femti eller tretti i tettbygde strøk. Dei kjører som galne og tutar med bilhorna og mellom alle bilane susar mopedane på ein måte som ser livsfarleg ut. Eg har følelsen av å kryssa gata med livet som innsats, og slik var det i Thessaloniki også. Me les at dårleg luft på grunn av eksosen har vore eit problem i Athen som dei jobbar med å finna løysingar på.

Vel framme i Athen var me ganske svoltne, så me leitte inområdet rundt hotellet ette in koseleg plass å eta. Me hadde ein følelse av ikkje ha funne det aller beste strøket, og dette var bekrefta av at me bokstaveleg talt nesten gjekk på to ganske slitne menn som stod der på fortauet og sette sprøyter på seg sjølv. Me fann til slutt ein fortausrestaurant med tak over, men det vart ganske komisk for det var ei sTor vifte der som skulle sørga for aircondition, og den bråkte slik at det nesten var umogleg å føra ein samtale der inne. I tillegg hadde me bilar på alle kantar.

I ettermiddag vart det litt vandringer gatelangs utan annan mål og meining enn å sjå seg om. I morgon har me heile dagen før me reiser vidare  lørdag morgon. Me får bruka dagen godt, Eg innser at det er alt for kort tid til å oppleva Athen, så me får ønska oss tilbake, gjerne om hausten eller om våren når det er litt kjølegare.

Eg har gløymt å fortelja kva det luktar i gatene. Det luktar eksos og blomar, matos frå restaurantane, kaker frå bakeria, for folk er glad i kaker her. Det luktar sigarettrøyk, for veldig mange røyker på fortaua. Det luktar søppel frå søppeldunkar som ikkje har blitt tømt i varmen, og nokre stadar luktar det svakt av kloakk. Og parfyme, gløymde eg parfymelukta frå forbipasserande menn og kvinner? Mange er glad i parfyme her…

Og kva eg tenkjer om å vera i Athen? Eg er spent og entusiastisk. Midt i alt ha dette sterke trekk av historie og av eventyr.

Heidi