Ein snartur til «Syden»

Me kan jo ikkje vera sånn omtrent på ei sydhavsøy utan å prøva oss på strendene. Sidan Santorini er ei vulkanøy, er dei fleste strendene nesten svarte, og til dels med så skarpe steinar at ein ikkje kan bada utan skikkelege badesko. Den snille hotellverten vår fortalde at det fantest a white beach too. Han viste på kartet og forklarte, og visst hadde hotellet strandhandkle me kunne låna og ta med oss.

Så kom me oss på badebussen, Sunniva, Leif og eg. Han vart etterkvart stappfull, då det kom på to babyar på eit seinare stopp, pressa folk seg saman slik at dei som hardt babyane kunne få sitja. Eg vart sitjande innerst i baksetet i lag med Daisy på fem månadar, faren hennar frå London, og ei dame som fortalde at ho var barnelege i Athen og bare elska småbarn. Eg kom til å tenkja på at det er ganske lenge sidan eg har kome sånn i snakk med nokon på bussen heime.

Då me kom til stranda kom ein mann og tok i mot oss. Me trudde han ville ta inngangspengar for å koma inn på stranda, eller leie for solsenger og stråparasoll, men nei, alt dette var gratis, men han håpa me ville kjøpa mat. Så snart me hadde rigga oss til på behagelege solsenger kom han med menyen. Tenk at det finst strender med spiseplikt…

Sjøen var behageleg varm. Det var deilig å bada. Det var relativt brådjupt, og vatnet var krystallklart og nesten utan bølgjer. Sanden var glovarm, eg skulle gjerne hatt filmversjonen av mitt mannlege reisefylgje som av ein eller annan grunn hadde bestemt seg for å gå barføtt ned til sjøen, og valgte å ikkje snu for å henta sandalane. Etterkvart kom dei for å ta opp bestilling, og dei kom med maten vår på brett på solsenga. Det smakte riktig godt.

Me hadde tenkt oss tilbake i god tid til neste programpost, men først var bussen litt for sein, så viste det seg at bussen skulle ta oss med på noko som begynte å likna på ein rundtur på heile øya. Det er nå kjekt å sjå seg om, og ein billig sightseeingtur vart det og. Etterpå rakk me akkurat å dusja av oss salt og sand og pynta oss litt før me småspurta opp igjen til hotellet der Oddvat og Ingrid bur. Der var det middag for tantar, onklar og syskenbarn av brudeparet, fotografering og solnedgang. I morgon er det den store dagen med bryllaup på Rockabella.

Det vart ikkje seint, for mykje skal ordnast og tenkjast på til i morgon. Jan og Bjørg som bur på ein annan kant av øya gjekk den koselege turen til Fira saman med oss for å ta buss der i frå.

Heidi