26.mai 2019

Slik som eg skriv her for tida så kunne ein koma til å tru at eg var det einaste mennesket i verda som nokon gong hadde teke ein eksamen. Det er litt slitsomt å måtta vera så fokusert, men på ein merkeleg måte så er det litt kjekt og. Nerden i meg kosar seg rett og slett litt med å ha unnskuldning for å kunna sitja ei heil langhelg og bare fordjupa seg i lesing, skriving og gjenhøyr med gamle nettforelesningar. Eg hugsar frå eg var barn at min langt over gjennomsnittet sportsinteresserte far kunne sitja med ein fotballkamp på reiseradioen inntil øyret og høyra ein fotballkamp samtidig som han såg skøyteløp på fjernsynet. I dag har eg nesten gått han ein høg gang med å lesa på notater om munnlege ferdigheiter i klasseromet med ein grammatikkforelesning på øyrene samtidig for å sjekka ut om det var noko der eg måtte øva meir på…

Nå i kveld sat me på gruppa og sjekka powerpointen som er ein del av oppgåva vår, me oppdaga at det var noko tull med formatering og kjeldetilvisningar, og vart sitjande i lange tider for å prøva å ordna opp. Til slutt sa me oss sånn nokonlunde fornøgde og fekk levert…

Aldri har eg brukt så lang tid på å sjekka antal komma, punktum, store bokstavar, årstal og parenteser som i mine forsøk på å få oppgavene heilt korrekte etter den såkalla Apa-malen. Nesten synd at eg ikkje skal studera meir, nå som eg endeleg har blitt ganske flink på slike ting. Frå i morgon ettermiddag av går livet mitt inn i ein ny fase: Eg er ikkje nettstudent lenger… Det skal følast befriande, samtidig som eg har skjøve ein del ting framfor meg som eg må kasta meg uti for å koma i mål med, men i morgon kveld skal eg ta fri…

Det har på mange måtar vore eit lærerikt løp, men viss rette vedkomande mot formodning måtte lesa dette, så synest eg at lærarar som er pålagde å ta vidareutdanning på grunn av kompetansehevingsregelen skulle hatt rett på å få tilrettelagd slik at dei ikkje måtte ta studiet på toppen av vanleg jobb. Det hadde vore veldig fint å kunne bruka meir tid på å fordjupa seg og å få tid til å pusta litt ut mellom slaga.

Og siste del av mai-bloggen skal bli velsigna fri for eksamensprat… Utanom i morgon då… Då kjem eg nok til å ha behov for å lessa av meg litt av dagens erfaringar…

(Bileta er sjølvsagt arrangerte, ingen har det så rotete på skrivebordet, helsar
nettstudent Elvira Huskestuen).

Heidi