Luke 21- desember 2021

Nå er juleferien her. Eg feirer med å sovna heile tida her eg sit framfor fjernsynet med Leif og Sunniva og prøver å sjå ein julefilm. Kveldane har blitt alt for seine den siste veka, det har vore så mykje nødvendig og koseleg eg har måtta ordna.

Sunniva og Halvard er vel heime begge to, eg er glad for at dei har kome seg så langt. I desse rare tidene kan ein ikkje ta noko for gitt. Eg føler at me alle, ikkje minst fordi me er sju lærarar i den aller næraste familien, balanserer dagleg på ein knivsodd og risikerer å vera neste mann som blir smitta eller havnar i karantene. Heldigvis treng me ikkje lenger å vera fullt så redde som før verken for å bli smitta, sjuk eller å smitta andre.

Eit par dagar med heimeskule har eigentleg vore ganske fint. Sidan me er ganske mange vaksne på trinnet, har me gode sjansar til å følgja dei ganske godt opp mens dei jobbar. Eg trur faktisk ein del av dei opplever å få meir vaksenkontakt enn dei gjer i klasseromet.

Det dei fekk av undervisning i dag var plan C. Plan A var nissefest inne på skulen, plan B var utedag med kakao, peparkaker og eit lite songoppdrag, og så måtte me jammen til å tråkla saman ein plan C i går. Det er første gongen eg har vore med på ein digital juleavslutning, men det fungerte godt. Dei aller fleste jobba som heltar og måtte minnast på å ta matpause. Me får håpa det snart blir normal skule igjen, men det er ganske fascinerande å sjå kva det går an å få til nå når alle elevane er vane med å bruka ipad. Kva skulle me gjort om me vart kasta ut i heimeskule for ti år sidan?

I morgon ventar mange koselege gjeremål, litt baking, litt pynting og rydding, litt barnevakt og ferdigstilling av eit par presangar. Eg rett og slett liker «styret rundt jul» og synest det er kjempekoseleg. Utfordringa er bare å ha litt krefter igjen når julaften kjem.

Ha ein god siste innspurt før jul, alle saman. Det er viktig at me tek oss tid til å sjå kvarandre. Det er faktisk viktigare enn det meste av alt det andre.

Heidi