Luke 22-2021

Årets beste julegave fekk eg nok i dag morges då hurtigtesten eg skulle ta for å sjekka meg ut av skulesmitten var negativ. Det var et stor lette å kunna tenkja at nå kan jula gjennomførast omtrent som tenkt. Eg er glad og heldig. Eg veit om folk som må feira jul i isolasjon pga smitte, og veit at det kan skje kven som helst. Eg skal til og med innrømma at når ein av mobilane våre ringer på uventa tidspunkt, så er den første tanken som streifar meg at det kan vera smittesporarar.

Me er einige om at tida er inne til å snakka om andre ting. Ikkje eit koronarelatert ord til i dag, vart me einige om. Ingen av oss har vel klart det heilt, men me synest det er eit prisverdig prosjekt.

Eg har passa minstejenta heime hos Ingrid og Oddvar for at mamma skulle få ein liten pause til å gjera andre ting. Det var fredeleg å setja seg ned i eit ferdig julepynta hus mens gullungen sov. Her heime var det meste framleis ikkje heilt i boks.

Då eg kom heim hadde Leif og Halvard fått treet på fot med lysa på. Treet var så fint at det såg nesten ikkje ut som om det høyrde heime hos oss. Våre tre har ofte sett ut som om dei er utplukka etter prinsippet «tre det er litt synd på fordi ingen kjem til å kjøpa dei viss ikkje me gjer det.»

Mens treet vart pynta dukka barnebarna og foreldre opp, så eldstejenta fekk hjelpa til litt. Det er noko av det gildaste eg veit når stova fylles opp av nesten alle mine. Det vart trekt kaffi, som til og med eg måtte innrømma vart alt for sterk, og Iben fekk servera peparkaker og kakemenn me bakte i helga.

Sunniva laga middag, og eg prøvde å finna plass til alle englane rundt i stova. Framleis er eg usikker på kor stallen til julekrybba er, og kor eg har lagt adventstjernene som skulle vore opphengde for fire veker sidan.

Kvelden vart brukt til å laga risbollar og pakka inn dei siste gavane. Eg og Halvard har sett på Beatlesdokumentaren som vart innspelt i samband med eit prosjekt og aldri blitt ferdigstilt før nå. Veldig interessant, gler meg til å sjå vidare. Nå skal eg bare få risbollane i boksen, så skal eg finna meg noko boksliknande å krypa ned i eg og.

Heidi