God morgon frå Oslo S

Måndag er som kjend skrivedagen min, og denne måndagen vart eg vekt av ein togstemme som sa over høgtalaranlegget at toget var i rute. Mot formodning kapra eg meg plass i ei sovevogn i natt, og vakna relativt klar for ein ny dag. Nå har eg funne meg eit fint kontor for dei første to timane, det ein i ein amerikansk film kunne ha kalla » A room with a view».

Det er noko fascinerande med å observera menneske frå denne synsvinkelen, menneske som kjem, ventar, tek avskil og går. Som frå ein science fiction- film. Ei ny ladning jordbuarar er ferdigproduserte, har fått ein koffert med nødvendig bagasje og står klare til å bli toga til sin destinasjon i livet… Det er ei litt forskrudd greie at fantasien min heile tida ser på det som skjer rundt meg som moglege plot for ei biletbok, ein revy eller ein musikal. Eg kan for eksempel sjå for meg at alle på bussen plutseleg reiser seg opp, stemmer i den same tåpelege songen og gir seg til å dansa i midtgangen, eller at den gode gamle saksedebatten i lærerkollegiet ( for uinnvidde: Kor mange sakser skal kvar klasse ha, skal det vera klassesett på lageret, skal det vera lov å låna tekstilsakser frå formingsavdelinga osv…), plutseleg blir forvandla til eit eksistensielt absurdteater… Då eg var barn trudde eg vel at alle hadde det slik, nå har eg oppdaga at det viss er ei litt sør greie. Heldigvis er minst eit av barna mine utsett for denne typen tankar, så heilt aleine er eg vel ikkje…

Nå må eg bare passa på klokka så eg ikkje blir akterutsegla her eg sit… Eg trur denne måndagen blir ein perfekt dag for å ha eit fjernkontor som susar gjennom hausten langs sørlandet. Ha ein fin dag, alle saman.

Heidi