Ein hinkande dans

Eg veit at eg har hatt med denne songen på bloggen før, men nå fekk eg så lyst til å bruka han igjen i dag. Dette er ein viktig del av mitt Credo, som eg prøvde å skriva ned i går. Med denne teksten har danske Holger Lissner truffe meg midt i hjartet. Sidan eg ein gong fekk i oppdrag å omsetja teksten til norsk for IKO- forlaget som ville bruka han i boka «Syng håp!», så er eg freidig nok til å bruka min eigen nynorske tekst, som eg altså har omsett frå dansk.

Det går gjennom verda ein hinkande dans

Det går gjennom verda ein hinkande dans,
om gullkalven, heilt utan tanke.
Me gløymer i rusen av glitter og glans,
at hjartet er skapt for å banke.
Og dansen går ut over jorda.

Dei sterkaste trampar ned blomar og gras.
Dei ser seg viss aldri tilbake.
Dei er som besette i kampen for stas.
Heilt bakerst så dansar dei svake.
Og dansen går ut over jorda.

For gullkalven lokkar, og alle vil fram.
Han er som ein gud, me er blinde.
Me gløymer vekk kjærleiken, gøymer all skam.
Dei svake får heller forsvinne.
Og dansen går ut over jorda.

Det går gjennom verda ein heilt annan dans,
som ikkje gir rikdom og ære.
Og han som går foran er heilt utan glans,
rundt han er det godt å få vere.
Og dansen går ut over jorda.

Han dansar med fattige, sjuke og små,
som lever, men manglar alt anna.
Han dansar med dei som kan lite forstå,
dei svakaste held han i handa.
Og dansen går ut over jorda.

Han fører sin flokk på ein steinete sti,
til dit der dei ikkje blir hylla.
Han opnar opp dører, set menneske fri,
forsvinn om han sjølv blir forgylla.
Og dansen går ut over jorda.

Men dit kor han kjem, der får menneske mot,
og ingen kan halda dei nede.
Sjølv om dei må humpa på vaklande fot,
så flyt dei på rytme og glede.
Og dansen går inn i Guds rike.

Holger Lissner.
(Notene står i boka Syng håp 2)

Heidi