Niande dagen i august

Eg tviheld på den djupe gode roa ein har etter ein lang sommar. Kvilepulsen må vera på sitt aller lågaste akkurat nå. Eg kvir meg litt for å bryta ut av den velsigna klokkelause sommarmodusen og kasta meg ut i det opprørde vatnet som oppstarten av eit nytt arbeidsår alltid må vera. Eg veit at det kjem til å bli fint, og eg veit at eg må slå om på takten og jobba meg opp i den heilårsrytmen som eigentleg er normalen, men som akkurat nå kjennest utruleg travel i tankane mine. Det seiest at det er sunt å kvila, og nå er det snart på tide å takka for feriefylgjet og den lange velsigna kvilen, men framleis er det sommar nokre veker til. Nå er det skulesommar med elevane mine som gjeld frå neste veke av, og før det er det oppstart utan barn for å skapa ei verd før me inviterer barna inn for å leva i ho.

Ute har det regna og blåse i dag, og eg har vore så heldig å koma inn i eit varmt hus med eld i gruva, med lys og markblomar på borda, og med sauer og blåsande regnsommar utanfor.

Eg har vegra meg fram til nå med å finna fram langbukse og sokkar, men i kveld har eg funne strikkesokkane fram fordi eg fraus på føtene, og i dag rauk sandalreima på sandalane som har tent meg trufast gjennom to somrar. Eg trur jammen eg har livstrass og sommartrass nok i meg til at eg må kjøpa meg eit nytt par før sommaren tek slutt.

Bare ein kjem seg ut, så er det fint å gå tur i regn og. Alt blir så grønt når det regnar.

Kvar morgon denne sommaren har eg og Leif lese ein eller fleire tekstar frå norsk bønebok. Eg anbefalar denne vanen. Det er så mykje fint der som nokon har formulert til ei bøn, nyleg eller for veldig lenge sidan. Eg har lyst til å dela litt heilt til slutt.

Eg vil velgja å ta med litt av «Litani i en velferdsstat, opprinneleg henta frå den svenske katolske kyrkja si bønebok:

Litani i en velferdsstat

Fra store ord uten handling- frels oss, Herre.
Fra tingenes tomhet- frels oss, Herre.
Fra velferdsstatens dogmer- frels oss, Herre.
Fra karrierelivets svøpe- frels oss, Herre.
Fra pressens sensasjonsjakt- frels oss, Herre.
Fra kunstige behov- frels oss, Herre.
Fra spekulasjon i våre drifter – frels oss, Herre.
Fra den allminnelige menings diktatur- frels oss, Herre.
Fra statusjagets selvplageri- frels oss, Herre.

(Oremus, den svenske kirkens katolske bønnebok.)

Resten av bøna kan eg by på ein annan dag.

Heidi