Klar, ferdig, hopp…

Tenk at siste sommarferiedagen skulle bli ein soldag! Det er ofte slik det er, men i år hadde eg ikkje venta det. Denne dagen hadde eg og Torhild sett av til å vera i lag, for det har me ikkje vore heile sommaren. Planen min var god lunsj rundt spisebordet eller på ein kafeteria, verandaen viste seg å bli det overraskande gode alternativet.

Eg og Ingrid var på bærplukk hos mor og far i går, så desserten vart bær med litt kjøpt tilskot i form av moreller og bringebær. Det gjer ikkje noko at mat har fine fargar.

Det viste seg å vera fleire enn oss som var klare for eit sommarleg kaffislaberas.
Då Torhild reiste kom Helga innom, og så vart det endå meir kaffi i sola.

Nå blir den store utfordringa å prøva å halda litt på den gode kjensla av djup ro som sommarferien har lagt igjen…

For meg var på ein måte ferien offisielt over klokka seks i dag, for då skulle eg stilla på eit styremøte… Det første etter sommarferien. Det hjalp at møtelokalet er det finaste eg veit om.

Og ikkje minst er utsikta derifrå det finaste eg veit om.

Nå skal eg utføra ritualet med å setja den nye lærarkalendaren inn i omslaget, dersom eg bare kan hugsa kor eg har lagt han…

Men først vil eg avslutta med litt meir frå bøna «Litani i ein velferdsstat.»

Fra fråtseri og drukkenskap- frels oss, Herre.
Fra mistillit og kapprustning- frels oss, Herre.
Fra sjeleig underernæring- frels oss, Herre.
Fra overtro på vitenskapen- frels oss, Herre.
Fra forakt for annerledes tenkende- frels oss, Herre.
Fra redsel for dem som er annerledes enn oss- frels oss, Herre.
Fra forakt for de svake – frels oss, Herre.
Fra rovdrift på mennesker- frels oss, Herre.
Fra fornedrelse av mennesker- frels oss, Herre.

Fra norsk bønnebok, opprinneleg henta frå bønneboka til den svenske katolske kyrkja.

Så ynskjer eg alle andre som skal samla seg saman etter lærarsommarferien eit godt nytt arbeidsår.

Heidi