Haustvise

Der ute flokkast fuglane
dei skriv med heilag penn
på himmelen sitt noteblad
ein song om haust igjen.
Kom hit til meg og møt meg,
eg er ikkje redd for haust,
for me veit alt om stormar,
og låtten vår sit laust.

I hagen takkar sommaren
og opnar opp ei dør,
me høyrer hausten sin musikk,
ein song me kan frå før.
Eg kjem på bare føter,
kan du høyra det er meg?
Du høyrer nok på stega,
det er eg som kjem til deg.

Nå speler livet tonane
i sitt mysterium,
og livet reknar timar
mot ukjend endesum.
Men blomar blømer modig,
for framleis finst her tid,
me er her begge framleis,
så hald fast i handa mi.

Heidi