Å sykla i oktobersol

Det haustveret me har akkurat nå er mest ubegripeleg for ein jærbu. Kan det vera sånn om hausten? Heldigvis fekk eg lurt meg til ein tur ut, og med tanke på alle dei som ikkje har hatt tid i dag, eller som ikkje er heldige nok til å vera på Jæren, så tek eg dykk med ut på sykkeltur. For ikkje å framstå som sprekare enn eg er, så får eg bekjenna at eg fekk ein elsykkel til jul som er ganske fin til sitt bruk. Eg sykla først til Salte, og så ned til Skeie. Sjå dei fargane…

Eg fann ein liten grusveg der det stod Nordsjøveien. Eg kom ikkje heilt ned til sjøen slik eg hadde tenkt, men det var veldig fint der.

På Vik fann eg av alle ting ein graskaråker.

Og i grøftene langs steingardane blømer det framleis.

Lukter av mold og bål og potetgras og fjos tek meg snarturer til barndomen, til eplestykket til morfar og til hausten den gong då.

Middagen eg hadde lova å laga kjøpte eg på Orre handelslag. Der var snakkisen mellom hyllene at nå hadde dei fått inn «salt lammakjød». Den søtaste ekspeditrisa eg kan hugsa å ha møtt sat i kassen. Ho sa at den fiskesuppa eg hadde kjøpt var veldig god og ynskte meg ein fortsatt fin dag. Eg hadde ikkje med meg handlenett så eg kjøpte meg eit heilt nytt solgult og samanleggbart. Eg ynskte meg i utgangspunktet ikkje elsykkel, men det er ikkje alltid ein veit kva ein kan ha bruk for. Nå er det rett før eg ynskjer meg ein med tre gonger så godt batteri slik at eg verkeleg kan sykla på langtur til Egersund og sånn.

Heidi