Ei velsigning

Inspirert av dei gamle keltiske velsigningane, lagar eg ei ny ut i frå noko eg skreiv i sommar.

Velsigning:

Måtte du få møta deg sjølv igjen
med sol på ryggen
og sand under føtene.

Måtte rabarbraen knasa
surt mellom tennene dine,
måtte hendene dine bli fylde
av svarte solbær
og luktene av eit nesten nedbrend bål.

Måtte auga dine
bli fulle av sommarvarme
slik at du vågar å sjå.

***

På denne spesielle fredagen sit eg her og skriv dikt ut frå fulle notatbøker, nokre av dei frå i sommar. Når eg om tjue år får spørsmålet «Kor var du den dagen Donald Trump vart innsett til president i USA?» då skal eg ærleg og redeleg svara: «Den dagen sat eg på det litt rotete skriveromet mitt og skreiv velsigningar og sommardikt om håp og mot og glede.»

Heidi