Påskeforeldre

Når barna bur borte, er det veldig stas å få dei heim på ferie. Når nokon er heime på ferie, er det veldig kjekt å samla dei som bur i nærleiken og, slik at me kan vera mest mogleg og flest mogleg saman. Kjøkkenet har hatt sin høgsesong og middagsbordet er blitt dekka til mange. Leif som er mykje tidlegare vaken enn meg har bidradd med nybakt til frokost tre av fire morgonar. Velsigna vera han for det. Halvard reiste tilbake i ettermiddag, og huset har allereie eit tomrom etter han. Slik er det å vera feriemor til nokon som for lengst har overtatt ansvaret for seg sjølv.

Langfredag opprant som noko så sjeldan som ein skikkeleg solskinsdag. Utpå dagen fekk eg ein nydeleg tur langs Borestranda med hund og døtrer medan andre lengta meir mot golfbanen. Etterpå vart det full-fart-steiking av vaflar i anledning gjester som dukka opp, og middagslaging med begge hender. Sidan veret framleis ropte på meg, klarte eg å organisera ein tur til ut. Denne gongen vart det ein flott kveldstur på Refsnesstranda i lag med Gunhild Malena. Så heldige me er som får ha slik natur rundt oss. Eg er blitt vaksen nok til å seia at eg ikkje kjenner det minste vesle snev av dragning mot påskefjellet. Eg kan strekkja meg så langt som til å gleda meg på avstand i lag med dei som har glede av det.

I dag var det grått i veret att. Det var ikkje så veldig problematisk med hensyn til turen me hadde planlagd i dag. Me reiste inn til Stavanger i lag med Sunniva og Trygve for å få med oss litt bypåskestemning. Eg fekk meg ein times tid med fotosafari i bygatene før me hadde ein koseleg lunsj saman på ostehuset.

Eg liker å vasa rundt i byar og bare sjå på alt det merkelege som finst å sjå på…
Og å prøva å fanga tankar og stemningar.

Kreative påskebodskap var det og å grunna på…

Vel heime att var viss alle eg delte hus med klare for litt aleinetid, eg sette meg ned med strikketøyet og leitte etter noko fint eg kunne slappa av med på NRK TV via Chromecast. Eg, som er uhelbredeleg nyssgjerrig på andre menneske, fann ein kjempefin serie som med tittelen «Mitt liv», der utplukka nordmenn, som har det til felles at dei har levd lenge og sett spor etter seg i norsk samfunns- og kulturliv vart portretterte. Det var gjort lange opptak som var klippa ned til portrettintervju. Intervjuobjekta fekk velsigna god tid til å tenkja tankane sine og snakka setningane sine ferdige.

Eg vart heilt fanga. I løpet av ettermiddagen og kvelden hadde eg pluteseleg fordjupa meg i liva til Hanna Kvanmo, Mosse Jørgensen, Jacob Jervell, Kåre Willoch, Espen Schønberg og Astrid Nøkleby Heiberg. Eg kjem til å sjå dei andre programma i serien og, og anbefalar dei med dette. Dette var TV til å bli klokare av.

Sidan eg liker kjensla av «barn i huset», brukte eg siste rest av dag på å gjera klar påskeegg til meir og mindre vaksne barn. I år var eg innom Snobå i Stavanger og heva standarden på innhaldet ganske mange hakk frå det som har vore vanleg standard i heimen. Her i huset har det aldri vore påskeegg å få før første påskedag, men Halvard måtte få eitt på frokostbordet og eit i reiseveska sidan han reiste i dag.

Så håper eg at eg får til ei lita påskeeggsamling i morgon… Og nå har det vel kanskje vore på tide ei stund å takka for dagen som har vore, så det gjer eg akkurat nå…

Heidi