Ellevte mai

Nå er det blitt seint alt.
Eg byr like godt på eit nytt dikt i dag og.  Så nytt at alt kan endrast

Det er ein tråd av sorg i alle ting,
mørk og glødande
glir han gjennom dagane dine,
tøyer han seg utan ord
frå ytst på akilleshælen,
gjennom magen og hjartet,
gjennom strupen og tårekanalane,
til eit ukjend rom
bak blikket ditt ein stad.
Gleda eig eit mollmjørkt djup,
og fridomen røter i jorda.
Det er ein tråd av sorg i alle ting
for den som er døypt med namnet menneske.

Heidi