Starta og klar…

På sundag var det tida for den velkjende stupebrettopplevelsen som tilseier: «Nå er det slutt på ferien, nå er det bare å ta sats og hoppa, det blir eit skikkeleg plask i kaldt vatn, men alle veit at når ein først er uti så er det kjekt å bada…» Me startar med tre planleggingsdagar, og det tilseier ein ganske mjuk start.

Første post på programmet klokka 8.00 bar den litt kryptiske overskrifta: «Kaffi og lego…» Det viste seg å innebera at me skulle plukka klossar frå ein liten legohaug på kvart bord og bygga ein skulptur av oss sjølv av desse. Etterpå skulle me presentera figuren for dei andre. Her ser de meg i den gule kjolen eg fekk for halv pris fordi det var ein flekk på. Eg lo inni meg heile vegen heim fordi eg syntest det var ganske tåpeleg å kjøpa ein kjole med ein flekk på. Den slags pleier eg å klara godt sjølv. Eg hadde eit håp om at det skulle betra seg etter vask, og etter fire vask er flekken mindre synleg… Elles ser de her den rutinerte med lett avskrudde læraren i litt breibeint positur med litt høge aksler, kaffikoppen i den eine handa og ein pedagogisk radar i den andre handa i håp om å kunna peila seg inn på pedagogiske frekvensar att i løpet av eit par planleggiingsdagar. I håret er det ei lyspære som kan tre i funksjon når det går eit lys opp for den litt sommarforblinda skapningen…

Noko av det fine med min arbeidsplass er alle dei fine menneska som jobbar der. Det var godt å koma inn i varmen til alle dei eg ikkje har snakka med på mange veker, og etter litt klassisk pianomusikk i aulaen var eg klar for eit nytt skuleår. Etter jobb var det rett på styremøte på Hå gamle prestegård, og eg kjende med eit visst mjukt vemod at nå er sommarferien 2017 over. Seinsommaren er så vidt begynt. Det er ei fin årstid som koma skal. Eg jobbar i tankane med første versjon av ein songtekst eller ein salme. Her er nokre seinsommarbilete frå ein kveldstur i går.

Heidi