Luke 16 – Førjulsdag

I dag hadde eg lagt så mange planar for meg sjølv at eg aldri kom meg ut i det som kan visa seg å bli den flottaste vinterdagen denne vinteren. Eg får trøysta meg med at det var veldig koseleg å sjå ut på sola som blenkte i snøen medan eg dreiv på inne.

Eg hadde nemleg fått den ideen at i dag var det baking som var tingen, og i kjøleskapet venta det ferdig deig. Eg har høyrt fleire av dei som ikkje har vakse opp med det seia at kvite kakemenn forstår dei ikkje heilt vitsen med, det smakar jo stort sett ingenting, I dag måtte eg verkeleg kjenna etter, og må bare melda at det er smaken av jul frå barndomen… Eg hugsar at mor til ei venninne teipa igjen kakeboksane fram til jul. Kanskje det er det ein burde gjera…

Ein av dei andre grunnane til at eg ikkje kom meg ut på tur var at eg hadde annonsert at i dag skulle eg vera heime i tilfelle nokon ville kjøpa bøker. Eg fekk då etterkvart koselege besøk av eit par kjøparar. Midt i det heile stod plutseleg Halvard på kjøkkenet. Han kom heim utan å gje beskjed om når han kom, og det var kjempekoseleg å plutseleg ha han heime, det var nesten som det vart jul i huset.

I kveld har eg vore heime aleine, og eg har kost meg med andre typar juleførebuingar og høyrt på radio. På P2 har dei rett og slett hatt fleire lyrikkprogram i dag, og eit av dei har eg høyrt to gonger. Eg liker så godt å høyra når nokon les dikt for meg, og i dag høyrde eg mykje eg ikkje har høyrt før. Eg slår gjerne eit slag for P2, når eg først er i gang, viss eg får bestemma blir det stort sett bare den kanalen.  Ein lørdagskveld med radio og sitt eige selskap er rett og slett ikkje til å forakta.

Heidi