12.mai 2019

Eg er ikkje så glad i å bu på hotell aleine, det kjennes litt einsamt, men å bu på hotell i lag med nokon, det elskar eg. Dette å vakna og ha mykje å le av for så å ha god tid til ein lang og god frokost før resten av dagen ventar, det kan nesten ikkje bli betre.

Grunerløkka er eit veldig koseleg område med mange sjarmerande butikkar. I går var det Løkkadager med avstengt biltrafikk og marknadstemning. Ekstra gildt var det at Sunniva hadde tid og lyst til å vera saman med oss før ho skulle springa Holmenkollstafett med ein gjeng frå skulen sin.

Dagens planlagde happening var at me hadde bestilt «Afternoon-tea» på teaterkafeen. Der trur eg faktisk ikkje eg har vore sidan me var på studietur i Oslo med spes-ped- klassen i 198, då ein av kelnarane snubla i veska mi… Det er jo ein stad med stil og sjarme, med oppdressa kelnarar og kjendisar både på veggene og i lokalet. Denne dagen var det minst eit konfirmasjonsselskap der, og antrekka varierte frå bunad til regnjakke og joggesko. Sjølv hadde eg tenkt at velbrukte joggesko kanskje ikkje var innanfor dresskoden, men eg fekk liksom aldri tid til å skifta.

Aftrenoon-tea er sjølvsagt etter engelsk tradisjon med tradisjonell te på kanne. Kvar gruppe får tildelt eit etasjefat med laksesmørbrød, smørbrød med kjøttpålegg, sandwichar utan skorpe med agurk og majones mellom laga, scones med syltetøy og clotted cream til, og eit utval makronar, vannbakkels og andre småkaker. Herlegdomen kan bestillast med eller utan eit glas sjampanje inkludert.

Maten smakte godt, og me vart stappmette. Me syntest jo me burde smaka på alt, og klarte det nesten. På veg ut dukka den gamle shlageren frå sekstitalet opp i hovudet mitt: «Jeg vet hva du tenker min kjære», med Inger Rypdal. Den der litt ironiske songen om ein mann det karrieremessig har lukkast for i livet. Der står det nemleg i eit av versa «Ditt sted er teaterkafeen, der mottar du faktisk meny…» På trikkehaldplassn googla eg og fann songen på youtube, så den nynna me på heile vegen heim til Akerselva. Der måtte me over på «Når kastanjene blomstrer i Bygdø alle», for der var det så fine kastanjetre.

cof

Om kvelden måtte me leita litt for å finna ein stad for kveldssete, sikkert på grunn av kombinasjonen laurdag og Holmenkollstafett. Det var fullt hus over alt, men til slutt fekk me kapra oss eit bord i kjellaren på ein italiensk restaurant og var godt fornøgde.

Heidi