November

«November er så trist og grå»… syng me i Alf Prøysen sin song om månadane. Når det gjeld den siste veka på Jæren så har han teke feil. Me har hatt nydeleg haustver, og me ser at naturen i november rett og slett kan vera nydeleg.

Etter at me stilde klokka tilbake for nokre veker sidan så har kveldane og ettermiddagene blitt merkbart mørkare. Me er på full veg inn i den mørkeste årstida, og det er heilt i orden for min del. I dag las eg forresten til mi forskrekking at levande lys er veldig luftforurensende og spesielt ille for dei som har astma. Sjølv elskar eg levande lys og ville helst hatt det både på bordet, i lysekrona og i alle krinkar og krokar så snart skumringa fell på. I artikkelen blir det foreslått å bruka ledlys, men i mitt hovud er det langt i frå det same. I tillegg har eg nærmast lova meg sjølv at det ikkje skal eit einaste batteridrive stearinlys inn over terskelen i huset vårt og heller ikkje eit einaste kunstig juletre. Eg får vel prøva å begrensa meg litt slik eg faktisk må med ein del ting her i livet. Begrensningens kunst fell meg ikkje alltid like lett…

Det er lenge sidan eg har skrive her, gjeremåla har stått i lange rekkjer og krevd si dame, eit par av ballane har eg klart å henta ned, og nye er kasta opp i lufta. Eg er veldig glad for at me kom i mål med boka vår og fekk levert ho til trykking i begynnelsen av denne veka. Nå skulle ho vera her i god tid til lanseringa på biblioteket 4. desember. Tiandeklasseforestillinga som eg lagar i lag med ein gjeng elevar begynner og å ta form sjølv om det nok blir ein del finpussing. Førearbeidet til utviklingssamtalane skal og vera i boks. Det å gjennomføra samtalane med elevar og foreldre pleier å vera bare kjekt, så det ser eg fram til å få gjera dei komande vekene.

I butikkane er dei allereie i ferd med å pynta til jul, men i mitt hovud er det framleis uendeleg langt fram dit. Heldigvis, for det er mykje som skal ordnast og gjerast før den tida kjem. Det aller meste er veldig lystbetont.

For litt over ei veke sidan gjekk eg inn i det nye soknerådet. Det trur eg skal bli spennande. Eg vart nesten litt overraska over kor mange komitear og utval det er i kyrkja mi. Eg har mange tankar om korleis eg gjerne vil at kyrkja eg tilhøyrer skal vera. Heldigvis er det mange gode folk der både i lønna stillingar og som frivillige medarbeidarar. Den første oppgåva eg har teke på meg i tillegg til det eg driv på med i frå før er å vera med og arrangert juletrefest lørdagen i romjula. Eg har faktisk aldri før tenkt over kor mange detaljar som må ordnast for å halda juletrefest, men det skal nok gå bra.

Eg håpar å få litt betre tid til å skriva blogg i vekene som kjem. Nå måtte eg bare koma litt i gang, slik at eg skal hugsa korleis det kjennest. Ha ein fortsatt god november alle saman.

Heidi