Når Minnie Mus fyller år

Ei opprømt lita jente kunne opplysa foreldra sine om at Minnie Mus hadde bursdag og fylde to år i dag. Då måtte ho vel ha selskap? Kven er ikkje klar for ein liten fest i tider som dette, så mormor og morfar stilde opp klokka halv fem med norsk flagg, partyhattar og presangar frå rikhaldige skattkammer i mormorhuset. Den to og eit halvt år gamle partyfiksaren hadde laga gelékake i lag med pappa og dekka bord til fem i hagen, jammen flaks at det er akkurat det antallet ein kan vera på hagefestar i denne tida. Mopsen og Minnie Mus telde me ikkje med for dei sat ikkje til bords sjølv om begge to hadde på seg fine hattar.

Arrangementet vart særdeles vellukka, så me får ta utfordringane som dei kjem dersom apekatten Adam, Pandaen eller babydokka Nicholas skulle visa seg å fylla år sånn ca i morgon. Nokon gonger må til og med utruleg søte menneske på sånn ca to og eit halvt år møta livets harde begrensningar.

For ein fin dag det har vore. I går var eg litt sliten av å leva med koronarestriksjonane, men i dag har livet vore meg vennleg. Mesteparten av dagen har eg sitte fordjupa i ferdigstilling av tekstar til boka me skal gi ut på skapande skriving i kulturskulen. Det er utruleg kjekt å jobba med å få barn og tenåringar til å skriva tekstar. Det ligg så utruleg mykje fint der som det kan vera lett å oversjå når ein ser på slike tekstar med vaksne auge. Eg har veldig tru på å løfta opp barn og unge sine litterære verk og bruka dei til noko fint.

Etter hageselskapet hadde eg ein fantastisk tur aleine i Sandtangen. Eg gjekk der med klassisk musikk frå P2 på øyrene akkurat i den tida det begynte å skumra. Det som skjer i skogen og ved vatnet akkurat på denne tida er det heilt overveldande å vera ein del av. Trea sprett så fort at det er forskjell frå dag til dag, dei står der, det eine treslaget etter det andre, med mjuke, klissete, nyfødde blad. Mellom trea blømde det både kvitveis, gauksyre, løvetann og påskeliljer. Eit grågåspar flaug lågt over vatnet og markene med høge skrik, og på eit jorde var det ein heil flokk av store gjess. Fleire svanepar symde på vatnet, nokre av svanene var framleis litt spettete og såg ut som det var fjorårsungar. Vipe, tjeld, svarttrost og mange småfuglar såg eg og i tillegg til alle endene og måkene som er fastbuande ved Frøylandsvatnet.

Det er interessant å sjå korleis svaneparet i tjødna like ved oss kvar vår får nye egg som hoa ligg lenge på medan hannen bevegar seg beskyttande rundt henne. Så passar dei på ungekullet på ein nesten agressiv og overbeskyttande måte heilt til dei jagar dei ein vakker dag ved påsketider, og sjølve går inn i ein ny hekkingsperiode. Eg skulle gjerne vita kva svaneungane gjer etter å bli jaga frå barndomsparadiset. Finn dei seg ein flokk å vera i lag med? Held ungane frå kullet saman den første perioden? Korleis finn dei seg ein make og eit eige habitat? Alt dette har eg lurt på i fleire år, og det er heilt sikkert mogleg å leita seg fram til svara. Om nokon som måtte lesa dette veit meir enn meg, får dei svært gjerne koma med svara.

Vel heime vart det ein veldig sein middag med aurefilet på ei seng av lauk og purrelauk. Eg og Leif oppdaga at det allereie var laga ein dokumentar om koronautbrotet i landet vårt. I filmen fekk me vera i lag med bebuarar i ein bygard i Oslo og sjå korleis dei ulike menneska opplevde og takla det som skjedde. Det var ein veldig fin film som eg anbefalar alle å sjå. Nå burde eg sjølvsagt fortald kva filmen heiter, men eg har gløymt tittelen og ei rask googling på mobilen førte ikkje fram.

Heilt sidan sundag har eg hatt lyst til å sjå den danske dokumentaren om kronprins Frederik, faren til dronning Margrethe. Den trongen har eg ikkje delt med han eg deler hus med, men i kveld var tida komen for å ha styringa på fjernkontrollen. Eg likte godt den filmserien og, men etter eit kvarter sovna eg, så eg måtte sjå episoden ein gong til. Då eg oppdaga at episode nummer to var lagt ut og, gjekk den med i same dragsuget, så nå vart det plutseleg ein veldig sein kveld i natt og. Men fine laurdagar i april må det vel vera lov å feira med å vera litt lenge oppe sjølv om det ikkje er tida for selskapsliv?

Heidi