No fram til sumarstid

I dag stel eg denne. Eg leita etter gode youtubefilmar til undervisninga og vart rørd av dette samspelet laga i to heilt ulike stover nå i mars.

Av og til ville verkelegheita hatt dårlege odds i eit stort pengespel. Kven ville trudd då me gjekk inn i det nye året at Norge kom til å bli omtrent heilt nedstengd i to månadar.

Kven ville tenkt seg at den tolvte mai det same året snødde det då barna gjekk til skulen der dei måtte slusast puljevis inn i klasseroma til handvask og kohortar?

Det er mykje me ikkje veit. Veldig mykje av det me fryktar kjem aldri til å skje, og mykje av det som skjer ville me aldri hatt fantasi til å tenkja oss.

Aprilsnø er eit ord for slikt som ikkje varer. Maisnø har me ikkje ord for ein gong, den pleier ikkje å koma ein gong.

Håp og vitaminar

Det finst masse håp og vitaminar
i knallraude rips
i svarte solbær
i oransje tomatar i drivhuset,
i grøn salat frå svart jord
i eldraude chiliar
og støvete blåklokker i grøftekanten.

***
Det me kan vita nesten heilt 100% sikkert er at nå kjem det ei årstid med mykje håp og vitaminer. Ho skal koma, om ikkje så brått.

Heidi