Klar for litt god tid

I morgon har eg frilansardagen min, og har tenkt å jobba litt med ulike prosjekt, men nå har eg hatt så mykje å koma i mål med at eg har jobba seint og tidleg heile veka. Det betyr at eg kan tillata meg å ta det litt med ro.

Eg har nettopp lasta opp boka eg fortalde om i går, og har bestillinga klar. Det litt irriterande er at eg ikkje får bestillinga gjennom. Eg har jo heile tida hatt litt i bakhovudet at når eg bestiller frå utlandet, så kan det vera at det stoppar opp på eit eller anna punkt i forhold til koronakrisa, men eg har ikkje fått nokon hint som skulle tyda på at noko ikkje er i orden. Eg får kryssa fingrar og tær og håpa at eg får det til i løpet av morgondagen… Eg var i grunnen ganske fornøgd med å ha fått til heile prosessen utan hjelp frå min meir datakyndige mann, men nå er eg open for all hjelp eg kan spa opp for å koma i mål.

I morgon skal elevane få ei aldri så lita 17.maifeiring i skuletida som eit plaster på såret for at dei mistar 17.mai-arrangementa på skulen. All ære til FAU som så vidt eg har forstått er med og sponsar det heile. Eg håpar dei får litt betre ver enn det kan sjå ut som, men elevane våre er oppdregne i regn og nordavind og toler litt på verfronten.

Eg har lyst til å slutta med ein av elevtekstane frå boka i dag og. Eg gir ordet til Shannon, som er den eg trur har vore skrive-elev nest lengst av alle elevane eg har hatt. Det er gildt med dei som går lenge på faget slik at eg får fylgja utviklinga deira gjennom mange år på rad.

*

Jeg er

Jeg er tomrommet i verdensrommet som ingen ser.
Jeg er skyggen i mørket
og et vindkast i stormen.

Jeg er steinen på havbunnen du kastet da du var ti.
Et lite barns drøm, glemt med årene,
og de voksnes bekymringer.
Jeg er streifet av ukjent lengsel,
en vissen blomst langs veikanten.

Jeg er det du ikke bryr deg om,
overalt, men ikke synlig.

Shannon

Heidi