Tid for tålmod

Det er tid for tålmod. Snart må vel smittesituasjonen snu. Her i vårt hjørne av verda er smittetala heldigvis framleis veldig låge, men det dei opplever i Oslo er skremmande. Me må me sorg innsjå at vaksne barn busette i Oslo faktisk ikkje har lov til å koma heim på påskeferie, så me får satsa på familietreff i pinsen.

Det at dei to yngste jobbar på ein skule i ein av dei mest belasta bydelane i Oslo er heller ikkje så kjekt nå når den nye mutasjonen gjer at barn blir smitta og ber smitta vidare. I tillegg ser det ut til at unge menneske blir sjukare av denne varianten. Heldigvis er det nå heimeskule der dei held til. Eg spør meg sjølv om det er så ubehageleg å stenga skular at ein lett ventar litt for lenge. Mange av dei som jobbar på skular og i barnehagar i område med stor smitte melder at dei er livredde og føler at dei nesten ikkje har smittevern i det heile tatt. Eg ser at dette er vanskelege spørsmål, men eg synest faktisk at det har vore litt for lite fokus på at mange av dei som jobbar med barn opplever å gå rundt og vera redde. Ein kan ikkje jobba med små barn på ein meters avstand, og slett ikkje på to meters avstand, som eg høyrer nokon nevna som den avstanden ein helst bør halda.

Ein kan merka at mange er trøtte og leie nå. Sjølv kan eg ikkje la vera å få vondt av Erna som verkeleg har stått på i eit heilt år, og som nå opplever reine heksejakta for ei sekstiårsfeiring som viste seg å vera på kanten, og som ho til og med sjølv gjekk glipp av fordi ho måtte til legen i Oslo med ein augebetennelse… Kven av oss kan med handa på hjartet seia at me aldri har vore i grenseland i forhold til smittereglane?

Det er noko veldig menneskeleg med det å vera sliten av det heile, sjølv om me som bur på Jæren har vore lukkeleg forskåna frå dei hardeste taka. Det er eit rart år me har opplevd og opplever saman. La oss ta godt vare på kvarandre. Og angående det å vera menneske. Den boka me for tida les i kvar morgon heiter «Telle dager» og er skriven av Jostein Ørum. I dag kom han mellom anna med fylgjande sitat nav Thomas Tranströmer:

Skäms inte för at du er människa, var stolt!
Inne i dig öppnar sig valv bakom valv oändligt.
Du blir aldrig färdig, och det är som det skall.

I denne tida er det heldigvis framleis mykje som er fint og lovleg. Her frå ein tur langs stranda i særdeles godt selskap.

Fortsatt god helg!

Heidi